Dz.U.2005.127.1066
2006-01-01 zm.
Dz.U.2005.175.1462 art. 11
2007-01-01 zm.
Dz.U.2006.220.1600 art. 14
2007-10-10 zm.
Dz.U.2007.176.1238 art. 9
2008-11-15 zm.
Dz.U.2008.201.1237 art. 3
2009-08-01 zm.
Dz.U.2009.92.753 art. 10
2010-01-01 zm.
Dz.U.2009.223.1777 art. 5
2011-07-01 zm.
Dz.U.2011.106.622 art. 14
2012-10-01 zm.
Dz.U.2012.985 art. 2
2012-11-21 zm.wyn.z
Dz.U.2012.1281 ogólne
USTAWA
z dnia 13 października 1995 r.
Prawo łowieckie
(tekst jednolity)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Łowiectwo, jako
element ochrony środowiska przyrodniczego, w rozumieniu ustawy oznacza
ochronę zwierząt łownych (zwierzyny) i gospodarowanie ich zasobami w
zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami racjonalnej gospodarki
rolnej, leśnej i rybackiej.
Art. 2. Zwierzęta łowne w
stanie wolnym, jako dobro ogólnonarodowe, stanowią własność Skarbu
Państwa.
Art. 3. Celem łowiectwa
jest:
1) ochrona,
zachowanie różnorodności i gospodarowanie populacjami zwierząt łownych;
2) ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczego
na rzecz poprawy warunków bytowania zwierzyny;
3) uzyskiwanie możliwie wysokiej kondycji osobniczej
i jakości trofeów oraz właściwej liczebności populacji poszczególnych
gatunków zwierzyny przy zachowaniu równowagi środowiska przyrodniczego;
4) spełnianie potrzeb społecznych w zakresie
uprawiania myślistwa, kultywowania tradycji oraz krzewienia etyki i
kultury łowieckiej.
Art. 4. 1. Gospodarka
łowiecka jest to działalność w zakresie ochrony, hodowli i pozyskiwania
zwierzyny.
2. Polowanie oznacza:
1) tropienie,
strzelanie z myśliwskiej broni palnej, łowienie sposobami dozwolonymi
zwierzyny żywej,
2) (1) łowienie zwierzyny przy pomocy ptaków łowczych
za zgodą ministra właściwego do spraw środowiska
- zmierzające do wejścia w jej posiadanie.
3. Kłusownictwo oznacza działanie zmierzające do wejścia w posiadanie
zwierzyny w sposób niebędący polowaniem albo z naruszeniem warunków
dopuszczalności polowania.
Art. 5. Minister właściwy
do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do
spraw rolnictwa oraz Państwowej Rady Ochrony Przyrody i Polskiego
Związku Łowieckiego, ustali, w drodze rozporządzenia, listę gatunków
zwierząt łownych, uwzględniając podział na zwierzynę płową, grubą,
drobną oraz drapieżniki.
Rozdział 2
Organy administracji w zakresie łowiectwa
Art. 6. Naczelnym organem
administracji rządowej w zakresie łowiectwa jest minister właściwy do
spraw środowiska.
Art. 7. (2) Jeżeli ustawa
nie stanowi inaczej, administrację w zakresie łowiectwa sprawuje
samorząd województwa jako zadanie z zakresu administracji rządowej.
Rozdział 3
Zasady gospodarki łowieckiej
Art. 8. 1. Gospodarka
łowiecka prowadzona jest w obwodach łowieckich przez dzierżawców lub
zarządców.
2. Odstrzały redukcyjne zwierząt łownych w parkach narodowych i
rezerwatach, prowadzone w oparciu o przepisy o ochronie przyrody,
odbywają się na zasadach określonych w ustawie i zgodnie z
obowiązującymi okresami ochronnymi i kryteriami selekcji.
3. Gospodarka łowiecka prowadzona jest na zasadach określonych w
ustawie, w oparciu o roczne plany łowieckie i wieloletnie łowieckie
plany hodowlane.
3a. Roczne plany łowieckie sporządzane są przez dzierżawców obwodów
łowieckich, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta
miasta), i podlegają zatwierdzeniu przez właściwego nadleśniczego
Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe w uzgodnieniu z Polskim
Związkiem Łowieckim.
3b. Roczne plany łowieckie w obwodach wyłączonych z wydzierżawienia
sporządzane są przez ich zarządców i podlegają zatwierdzeniu przez
dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe.
3c. Roczne plany łowieckie dla:
1) obwodów
łowieckich graniczących z parkami narodowymi opiniowane są dodatkowo
przez dyrektora parku narodowego;
2) obwodów łowieckich, na terenie których znajdują
się obręby hodowlane, opiniowane są dodatkowo, w zakresie pozyskania
piżmaka i łyski przez uprawnionych do rybactwa w rozumieniu ustawy z
dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 1999 r. Nr
66, poz. 750, z późn. zm.1)).
3d. W przypadku odmowy zatwierdzenia lub uzgodnienia w całości lub
części rocznego planu łowieckiego zainteresowanemu przysługuje
odwołanie odpowiednio do dyrektora regionalnej dyrekcji lub Dyrektora
Generalnego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe.
3e. (3) Wieloletnie łowieckie plany hodowlane sporządzają dyrektorzy
regionalnych dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe w
uzgodnieniu z marszałkami województwa i Polskim Związkiem Łowieckim.
4. (4) Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku
Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób
sporządzania rocznych planów łowieckich i wieloletnich łowieckich
planów hodowlanych dla sąsiadujących ze sobą obwodów łowieckich o
zbliżonych warunkach przyrodniczych (rejonów hodowlanych) oraz sposób
zatwierdzania rocznych planów łowieckich, uwzględniając zasadę
optymalnego gospodarowania populacjami zwierząt łownych oraz ochrony
lasu przed szkodami wyrządzanymi przez te zwierzęta.
Art. 9. 1. Ochrona
zwierzyny - poza zasadami określonymi w przepisach o ochronie przyrody
- obejmuje tworzenie warunków bezpiecznego bytowania zwierzyny, a w
szczególności:
1) zwalczanie
kłusownictwa i wszelkich zjawisk szkodnictwa łowieckiego;
2) (5) zakaz - poza polowaniami i odłowami,
sprawdzianami pracy psów myśliwskich, a także szkoleniami ptaków
łowczych i psów myśliwskich, organizowanymi przez Polski Związek
Łowiecki - płoszenia, chwytania, przetrzymywania, ranienia i zabijania
zwierzyny;
3) (6) zakaz wybierania i posiadania jaj i piskląt,
wyrabiania i posiadania wydmuszek oraz niszczenia legowisk, nor i
gniazd ptasich;
4) (7) zakaz sprzedaży, transportu w celu sprzedaży,
przetrzymywania w celu sprzedaży oraz oferowania do sprzedaży żywych
lub martwych zwierząt łownych, jak również wszelkich łatwo
rozpoznawalnych części lub produktów uzyskanych z tych zwierząt, z
wyjątkiem tych zwierząt łownych, które zostały pozyskane zgodnie z
prawem lub nabyte w inny legalny sposób.
2. (8) Starosta może wyrazić zgodę, na okres do 6 miesięcy, na
przetrzymywanie zwierzyny, osobie, która weszła w jej posiadanie w
wyniku osierocenia, wypadku lub innego uszkodzenia ciała zwierzyny,
mając na uwadze potrzebę podjęcia koniecznej opieki i leczenia.
Zwierzyna ta powinna następnie być przekazana uprawnionym podmiotom w
celu dalszej hodowli.
3. Do celów hodowlanych, w tym eksportu, oraz celów naukowych dozwolone
jest łowienie zwierzyny żywej wyłącznie w sieci i nieraniące pułapki, w
tym pułapki niechwytające za kończynę.
Art. 9a. (9) 1. Marszałek
województwa, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego, może
zezwolić na odstępstwo od zakazu płoszenia zwierząt łownych. Zezwolenie
może być wydane w przypadku braku rozwiązań alternatywnych oraz jeżeli
nie jest szkodliwe dla zachowania we właściwym stanie ochrony dziko
występujących populacji zwierząt łownych.
2. Zezwolenie jest wydawane na wniosek, który zawiera:
1) imię,
nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;
2) cel wykonania czynności;
3) nazwę gatunku lub gatunków w języku polskim i
łacińskim, których będą dotyczyć te czynności;
4) określenie sposobu, miejsca i czasu wykonywania
czynności oraz wynikających z tego zagrożeń;
5) wskazanie podmiotu, który wykona czynności.
3. Zezwolenie zawiera:
1) imię,
nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę
wnioskodawcy;
2) nazwę gatunku lub gatunków w języku polskim i
łacińskim, których będą dotyczyć czynności;
3) wskazanie sposobu, miejsca i czasu płoszenia oraz
podmiotów wykonywających tą czynność;
4) określenie warunków realizacji wynikających z
potrzeb ochrony populacji gatunków zwierząt łownych i ich siedlisk w
rejonie wykonywania czynności;
5) wskazanie podmiotów uprawnionych do wykonania
kontroli realizacji wydanego zezwolenia w terenie;
6) określenie terminu złożenia marszałkowi
województwa informacji o wykorzystaniu zezwolenia.
4. Marszałek województwa dokonuje kontroli spełniania warunków
określonych w wydanych przez siebie zezwoleniach, o których mowa w ust.
1. Przepisy art. 44 ust. 6-12 stosuje się odpowiednio.
5. Marszałek województwa do dnia 30 czerwca każdego roku składa
ministrowi właściwemu do spraw środowiska raport o wydanych w roku
poprzednim zezwoleniach, o których mowa w ust. 1, zawierający
informacje, o których mowa w ust. 3 pkt 2-5, a także informację o
wykorzystaniu zezwoleń oraz wynikach kontroli spełniania warunków
określonych w tych zezwoleniach.
Art. 10. (10) 1.
Hodowanie lub utrzymywanie chartów rasowych lub ich mieszańców wymaga
zezwolenia starosty właściwego ze względu na miejsce prowadzenia ich
hodowli lub utrzymywania, wydawanego na wniosek osoby zamierzającej
prowadzić taką hodowlę lub utrzymywać takiego psa.
2. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Związku
Kynologicznego w Polsce oraz Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w
drodze rozporządzenia, warunki i sposób hodowania i utrzymywania
chartów rasowych oraz ich mieszańców, biorąc pod uwagę konieczność
zapewnienia bezpieczeństwa ludzi oraz, w odpowiednim zakresie,
bezpieczeństwa zwierząt.
3. W przypadku niespełnienia wymagań określonych w przepisach wydanych
na podstawie ust. 2 starosta odmawia wydania zezwolenia, o którym mowa
w ust. 1.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do cofnięcia zezwolenia, o
którym mowa w ust. 1.
5. Organem właściwym w sprawie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w
ust. 1, jest starosta właściwy ze względu na miejsce prowadzenia
hodowli lub utrzymywania chartów rasowych lub ich mieszańców.
6. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wygasa w razie zmiany miejsca
prowadzenia hodowli lub utrzymywania chartów rasowych lub ich
mieszańców.
7. Rozstrzygnięcia w sprawie wydania zezwolenia oraz cofnięcia
zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, są podejmowane w formie decyzji
administracyjnej.
Art. 11. 1. Łowiectwo
jest prowadzone zgodnie z podstawowymi kierunkami użytkowania terenów
rolnych, leśnych i rybackich, w warunkach stałego polepszania
zwierzynie środowiska jej bytowania.
2. Gospodarowanie populacjami zwierzyny wymaga w szczególności:
1) tworzenia
stałych i okresowych osłon dla zwierzyny (lasy, zadrzewienia,
zakrzewienia, remizy, osłony miejsc lęgowych);
2) wzbogacania naturalnej bazy żerowej dla zwierzyny
w lasach;
3) zachowania istniejących naturalnych zbiorników
wodnych, rekonstrukcji i tworzenia nowych;
4) racjonalnego stosowania środków chemicznych w
rolnictwie i leśnictwie;
5) stosowania terminów i technik agrotechnicznych
niezagrażających bytowaniu zwierzyny na danym terenie;
6) utrzymywania korytarzy (ciągów) ekologicznych dla
zwierzyny;
7) utrzymywania struktury wiekowej i płciowej oraz
liczebności populacji zwierzyny właściwych dla zapewnienia równowagi
ekosystemów oraz realizacji głównych celów gospodarczych w rolnictwie,
leśnictwie i rybactwie;
8) ochrony zwierzyny przed zagrożeniem ruchu pojazdów
samochodowych na drogach krajowych i wojewódzkich.
3. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich oraz wójtowie
(burmistrzowie, prezydenci miast) i nadleśniczowie Państwowego
Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe współdziałają w sprawach związanych
z zagospodarowaniem obwodów łowieckich, w szczególności w zakresie
ochrony i hodowli zwierzyny.
Art. 12. Dzierżawcy i
zarządcy obwodów łowieckich mogą, po uzyskaniu zgody właściciela,
posiadacza lub zarządcy gruntu, wyznaczać i oznakowywać zakazem wstępu
obszary stanowiące ostoje zwierzyny oraz wznosić urządzenia związane z
prowadzeniem gospodarki łowieckiej.
Art. 13. Dzierżawcy i
zarządcy obwodów łowieckich obowiązani są dokarmiać zwierzynę,
zwłaszcza w okresach występowania niedostatku żeru naturalnego oraz
wówczas, gdy w sposób istotny może to wpłynąć na zmniejszenie szkód
wyrządzanych przez zwierzynę w uprawach i płodach rolnych oraz w
gospodarce leśnej.
Art. 14. Dzierżawcy i
zarządcy obwodów łowieckich oraz właściciele, posiadacze i zarządcy
gruntów są obowiązani zawiadomić właściwy organ Państwowej Inspekcji
Weterynaryjnej(11) lub urząd gminy albo najbliższy zakład leczniczy dla
zwierząt o dostrzeżonych objawach chorób zwierząt żyjących wolno.
Art. 15. 1. Zwierzyna
pozyskana w obwodzie łowieckim zgodnie z przepisami prawa stanowi
własność dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego, a na terenach
niewchodzących w skład obwodów łowieckich - własność Skarbu Państwa.
2. Zwierzyna bezprawnie pozyskana stanowi własność Skarbu Państwa.
3. Osoby wykonujące polowanie mogą odstąpioną im zwierzynę spożytkować
według własnego uznania, z wyłączeniem odprzedaży.
4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość ekwiwalentu za zwierzynę bezprawnie pozyskaną,
podmioty właściwe do zagospodarowania w imieniu Skarbu Państwa
bezprawnie pozyskanej zwierzyny, pobrania środków pochodzących ze
sprzedaży tusz oraz należnego ekwiwalentu, uwzględniając sposób
pozyskania zwierzyny, jej gatunek, wielokrotność wartości rynkowej
tuszy, a w przypadku samców zwierzyny płowej także jej wartość
trofealną.
Art. 16. 1. Zabrania się
chowu i hodowli zamkniętej zwierząt łownych, z wyjątkiem bażanta oraz
zwierząt uznanych za zwierzęta gospodarskie na podstawie odrębnych
przepisów.
2. Minister właściwy do spraw środowiska może wydać zgodę na chów i
hodowlę zamkniętą zwierząt łownych niebędących zwierzętami
gospodarskimi do celów badań naukowych, dydaktyki, zasiedleń lub
eksportu zwierzyny żywej.
Rozdział 4
Działalność gospodarcza w zakresie łowiectwa
Art. 17. (12) (uchylony).
Art. 18. 1. (13)
Przedsiębiorca podejmujący i wykonujący działalność gospodarczą
polegającą na świadczeniu usług turystycznych obejmujących polowania
wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz polowania za
granicą jest obowiązany spełniać następujące warunki:
1) ustanowić
obowiązkowe zabezpieczenie majątkowe roszczeń osób trzecich z tytułu
niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez
przedsiębiorcę;
2) złożyć z wynikiem pozytywnym egzamin ze znajomości
zasad wykonywania polowania oraz zasad ochrony przyrody lub zatrudniać
osobę spełniającą ten warunek;
3) składać właściwemu marszałkowi województwa, przed
upływem terminu obowiązywania poprzedniej umowy albo blokady środków
finansowych na rachunku bankowym, oryginały dokumentów potwierdzających
zawarcie kolejnej umowy, albo dokonanie kolejnej blokady środków
finansowych, o których mowa w ust. 3.
2. (14) Warunkiem wykonywania działalności, o której mowa w ust. 1,
jest również niekaralność przedsiębiorcy i osób kierujących jego
działalnością za umyślne przestępstwo określone w art. 52 i art. 53
oraz przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu.
3. (15) Ustanowienie zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1,
polega na:
1) zawarciu
umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w
związku z wykonywaniem działalności albo
2) zawarciu umowy gwarancji bankowej lub
ubezpieczeniowej, albo
3) blokadzie środków finansowych na rachunku
bankowym, na rzecz właściwego samorządu województwa, w wysokości 4%
rocznego przychodu z tytułu wykonywania przez przedsiębiorcę
działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 1, uzyskanego w roku
obrotowym poprzedzającym rok zawarcia umowy, jednak nie mniej niż
równowartość w złotych 20.000 euro obliczona według średniego kursu
walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia
miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym została dokonana blokada
środków.
4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze
rozporządzenia, minimalną wysokość sumy gwarancji, o których mowa w
ust. 3 pkt 2, uwzględniając zakres wykonywanej przez przedsiębiorców
działalności.
5. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii
Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 3
pkt 1, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę
gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanej
działalności.
Art. 19. (16) (uchylony).
Art. 20. (17) (uchylony).
Art. 21. 1. Egzamin ze
znajomości wykonywania polowania oraz zasad ochrony przyrody
przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez ministra właściwego
do spraw środowiska.
2. Złożenie z pozytywnym wynikiem egzaminu, o którym mowa w ust. 1,
komisja egzaminacyjna stwierdza zaświadczeniem.
3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze
rozporządzenia:
1) liczbę
członków komisji, o której mowa w ust. 1, oraz jej skład, tak aby w
skład komisji wchodziło:
a) nie mniej
niż 3 członków spośród ekspertów z dziedziny ochrony przyrody,
gospodarki łowieckiej oraz zasad posiadania i posługiwania się
myśliwską bronią palną,
b) przedstawiciel ministra właściwego do spraw
środowiska - jako przewodniczący komisji,
c) przedstawiciel Polskiego Związku Łowieckiego,
d) przedstawiciel Państwowego Gospodarstwa Leśnego
Lasy Państwowe;
2) dokumenty,
jakie przedkłada osoba ubiegająca się o przystąpienie do egzaminu, o
którym mowa w ust. 1, umożliwiające pełną identyfikację tej osoby;
3) sposób przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w
ust. 1, uwzględniając objęcie tym egzaminem sprawdzenia znajomości
przepisów dotyczących ochrony przyrody, gospodarki łowieckiej oraz
posiadania i posługiwania się myśliwską bronią palną;
4) wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2.
Art. 22. 1.
Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie obrotu
zwierzyną żywą oraz obrotu tuszami zwierzyny i ich częściami, z
wyłączeniem sprzedaży dokonywanej przez dzierżawców i zarządców obwodów
łowieckich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązany:
1) prowadzić
ewidencję skupu w każdym punkcie skupu;
2) zapewniać badania zwierzyny i mięsa zgodnie z
przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt
rzeźnych i mięsa oraz Inspekcji Weterynaryjnej.
2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze
rozporządzenia, zakres ewidencji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, oraz
jej wzór, kierując się rodzajem wykonywanej działalności gospodarczej w
zakresie obrotu zwierzyną żywą lub tuszami zwierzyny i ich częściami.
Art. 22a. (18) 1. W
przypadku stwierdzenia naruszeń warunków wymaganych do prowadzenia
działalności gospodarczej, o której mowa w art. 18 ust. 1, właściwy
marszałek województwa wzywa przedsiębiorcę do usunięcia naruszeń w
wyznaczonym terminie.
2. W przypadku nieusunięcia naruszeń, o których mowa w ust. 1, właściwy
marszałek województwa wydaje decyzję o zakazie wykonywania działalności
gospodarczej, o której mowa w art. 18 ust. 1, przez okres 3 lat.
Art. 22b. W sprawach
nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy z
dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.
Rozdział 5
Obwody łowieckie
Art. 23. 1. Obwód
łowiecki stanowi obszar gruntów o ciągłej powierzchni, zamkniętej jego
granicami, nie mniejszy niż trzy tysiące hektarów, na którego obszarze
istnieją warunki do prowadzenia łowiectwa.
2. W szczególnych przypadkach, uzasadnionych względami racjonalnej
gospodarki łowieckiej i warunkami terenowymi, mogą być tworzone, za
zgodą ministra właściwego do spraw środowiska, obwody łowieckie o
mniejszej powierzchni.
Art. 24. 1. Obwody
łowieckie dzielą się na obwody łowieckie leśne i polne.
2. Obwód łowiecki leśny jest to obszar, w którym grunty leśne stanowią
co najmniej 40 % ogólnej powierzchni tego obszaru.
3. Obwód łowiecki polny jest to obszar, w którym grunty leśne stanowią
mniej niż 40 % ogólnej powierzchni tego obszaru.
Art. 25. Obwody łowieckie
są tworzone przy uwzględnieniu następujących zasad:
1) optymalnego
zaspokojenia potrzeb w zakresie ochrony, zachowania i rozwoju
preferowanych gatunków zwierzyny;
2) unikania dzielenia zbiorników wodnych;
3) ustalania przebiegu granic po naturalnych lub
wyraźnych znakach w terenie.
Art. 26. W skład obwodów
łowieckich nie wchodzą:
1) parki
narodowe i rezerwaty przyrody, z wyjątkiem rezerwatów lub ich części, w
których na obszarach wyznaczonych w planie ochrony lub zadaniach
ochronnych nie zabroniono wykonywania polowania;
2) tereny w granicach administracyjnych miast; jeżeli
jednak granice te obejmują większe obszary leśne lub rolne, z obszarów
tych może być utworzony obwód łowiecki lub mogą być one włączone do
innych obwodów łowieckich;
3) tereny zajęte przez miejscowości niezaliczane do
miast, w granicach obejmujących zabudowania mieszkalne i gospodarcze z
podwórzami, placami i ulicami oraz drogami wewnątrz tych miejscowości;
4) budowle, zakłady i urządzenia, tereny przeznaczone
na cele społeczne, kultu religijnego, przemysłowe, handlowe, składowe,
transportowe i inne cele gospodarcze oraz obiekty o charakterze
zabytkowym i specjalnym, w granicach ich ogrodzeń.
Art. 27. 1. (19) Podziału
na obwody łowieckie oraz zmiany granic tych obwodów dokonuje w obrębie
województwa właściwy sejmik województwa, w drodze uchwały, po
zasięgnięciu opinii właściwego dyrektora regionalnej dyrekcji
Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i Polskiego Związku
Łowieckiego, a także właściwej izby rolniczej.
2. (20) Jeżeli obwód łowiecki ma się znajdować w obszarze więcej niż
jednego województwa, uchwałę, o której mowa w ust. 1, podejmuje sejmik
województwa właściwy dla przeważającego obszaru gruntów w uzgodnieniu z
sejmikiem województwa właściwym dla pozostałego gruntu.
3. Podział na obwody łowieckie obszarów gruntów pozostających w
zarządzie organów wojskowych lub przydzielonych tym organom do
wykorzystania oraz zmiana granic tych obwodów odbywa się w porozumieniu
z tymi organami.
Art. 28. 1. Obwody
łowieckie wydzierżawia się kołom łowieckim Polskiego Związku
Łowieckiego, z zastrzeżeniem ust. 1a.
1a. Obwody łowieckie podlegają wydzierżawieniu przez Polski Związek
Łowiecki tylko wtedy, gdy żadne koło łowieckie nie jest zainteresowane
ich dzierżawieniem i tylko do czasu złożenia oferty przez koło
łowieckie.
2. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii
Polskiego Związku Łowieckiego, może, w drodze decyzji, wyłączyć obwody
łowieckie z wydzierżawiania i przekazać je na czas nie krótszy niż 10
lat w zarząd z przeznaczeniem na ośrodki hodowli zwierzyny, w których -
oprócz polowania - realizowane są cele związane w szczególności z:
1) prowadzeniem
wzorcowego zagospodarowania łowisk, wdrażaniem nowych osiągnięć z
zakresu łowiectwa;
2) prowadzeniem badań naukowych;
3) odtwarzaniem populacji zanikających gatunków
zwierząt dziko żyjących;
4) hodowlą rodzimych gatunków zwierząt łownych w celu
zasiedlania łowisk;
5) hodowlą zwierząt łownych szczególnie pożytecznych
w biocenozach leśnych;
6) prowadzeniem szkoleń z zakresu łowiectwa.
3. Ośrodki hodowli zwierzyny mogą być prowadzone za zgodą ministra
właściwego do spraw środowiska przez: Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy
Państwowe, Polski Związek Łowiecki, instytucje naukowo-dydaktyczne oraz
inne jednostki, które do dnia wejścia w życie ustawy prowadziły takie
ośrodki. Prawo do prowadzenia ośrodków hodowli zwierzyny jest
niezbywalne.
4. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii
Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe zasady przekazywania w zarząd obwodów łowieckich
wyłączonych z wydzierżawiania, uwzględniając tryb postępowania,
jednostkom, których zadania ustawowe dają gwarancję realizacji celów, o
których mowa w ust. 2.
Art. 29. 1. Obwody
łowieckie wydzierżawiają, na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego, po
zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta) oraz
właściwej izby rolniczej:
1) obwody
łowieckie leśne - dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego
Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe;
2) obwody łowieckie polne - starosta, wykonujący
zadanie z zakresu administracji rządowej;
3) obwody łowieckie znajdujące się na terenie więcej
niż jednego powiatu - starosta powiatu, na terenie którego znajduje się
największa część obwodu łowieckiego.
1a. Obwód łowiecki obejmujący obszar gruntów pozostających w zarządzie
organów wojskowych lub przydzielonych tym organom do wykorzystania może
być wydzierżawiony kołom łowieckim za zgodą tych organów.
2. Obwody łowieckie wydzierżawia się na czas nie krótszy niż 10 lat. Po
upływie tego okresu dotychczasowemu dzierżawcy przysługuje
pierwszeństwo w zawarciu umowy dzierżawy na dalszy okres.
3. W przypadku podziału obwodu łowieckiego dotychczasowemu dzierżawcy
lub zarządcy przysługuje prawo wyboru dzierżawy lub zarządzania jednym
z obwodów łowieckich powstałych z podziału.
4. W przypadku podziału obwodu łowieckiego lub zmiany jego granic
następuje rozliczenie z jego dotychczasowym dzierżawcą lub zarządcą z
tytułu nadpłaconego czynszu dzierżawnego oraz nakładów na
zagospodarowanie, poniesionych w ostatnich 2 latach przed dokonaniem
tego podziału lub zmian. Kwotę ustaloną w rozliczeniu wypłaca
ustępującemu dzierżawcy lub zarządcy dzierżawca lub zarządca nowo
utworzonego obwodu łowieckiego.
5. Zasada określona w ust. 4 obowiązuje także w przypadku wyłączenia
obwodu łowieckiego z wydzierżawienia w trakcie trwania umowy dzierżawy.
6. W przypadku określonym w art. 28 ust. 1a i przekazaniu przez Polski
Związek Łowiecki dzierżawionego obwodu łowieckiego kołu łowieckiemu,
następuje rozliczenie między stronami obejmujące zwrot nadpłaconego
czynszu dzierżawnego, nakładów poniesionych na zagospodarowanie obwodu
za okres dzierżawy obwodu łowieckiego przez Polski Związek Łowiecki,
nie dłuższy jednak niż 2 ostatnie lata.
Art. 29a. 1. Umowa
dzierżawy obwodu łowieckiego w szczególności powinna zawierać:
1) numer i
powierzchnię obwodu łowieckiego;
2) obszar gruntów leśnych i polnych wchodzących w
skład obwodu łowieckiego;
3) kategorię obwodu łowieckiego;
4) wysokość czynszu za dzierżawę obwodu łowieckiego i
termin jego płatności;
5) obowiązki stron umowy;
6) zasady zastosowania odstrzału zastępczego;
7) sposób i terminy rozliczeń między stronami umowy w
przypadku jej rozwiązania.
2. Umowa dzierżawy obwodu łowieckiego ulega rozwiązaniu w przypadku:
1) wyłączenia
obwodu łowieckiego z wydzierżawienia;
2) rozwiązania koła łowieckiego;
3) zgodnego oświadczenia stron.
3. W kwestiach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu
cywilnego dotyczące dzierżawy.
Art. 30. 1. W przypadku
nieusprawiedliwionego niezrealizowania rocznego planu łowieckiego
dzierżawcy obwodów łowieckich obowiązani są do udziału w kosztach
ochrony lasu przed zwierzyną.
2. Udział w kosztach, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się w
wysokości czynszu za dzierżawę obwodu łowieckiego, przy czym udział ten
przypada w całości właściwemu nadleśnictwu.
2a. Czynsz dzierżawny ustala się, w zależności od kategorii obwodu
łowieckiego, mnożąc ilość hektarów obszaru dzierżawionego obwodu
łowieckiego przez równowartość pieniężną żyta, stosując wskaźnik
przeliczeniowy, który nie może być wyższy niż 0,07 q żyta za 1 hektar.
3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku
Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia:
1) zasady
kategoryzacji obwodów łowieckich, uwzględniając liczebność
poszczególnych gatunków zwierzyny w określonych środowiskach jej
bytowania, rodzaj i wielkość jej pozyskania oraz nasilenie czynników
antropogenicznych;
2) szczegółowe zasady ustalenia czynszu dzierżawnego,
uwzględniając powierzchnię i kategorię obwodu łowieckiego, stosując za
podstawę do wyliczeń cenę żyta ustaloną na podstawie ustawy z dnia 15
listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z
późn. zm.2));
3) szczegółowe zasady ustalania partycypacji, o
której mowa w ust. 1, uwzględniając niezrealizowanie rocznego planu
łowieckiego w zakresie pozyskania: łosi, jeleni, danieli i saren, przy
czym nie może ona przekroczyć 10 % wartości wpływów ze sprzedaży tusz
tych gatunków w roku poprzednim.
Art. 31. 1.
Wydzierżawiający obowiązany jest rozliczyć otrzymany czynsz dzierżawny
między nadleśnictwami i gminami.
2. Nadleśnictwu przypada czynsz odpowiadający powierzchni państwowych
gruntów leśnych, a gminom - odpowiadający pozostałej powierzchni obwodu
łowieckiego.
3. Za obwody łowieckie wyłączone z wydzierżawiania zarządcy tych
obwodów uiszczają ekwiwalent równy wysokości średniego czynszu za
dzierżawę, stosowanego w obwodach łowieckich, wydzierżawionych na
obszarze danej gminy lub gmin sąsiednich, a należność rozliczają według
zasad określonych w ust. 1 i 2.
Rozdział
6
Polski Związek Łowiecki
Art. 32. 1. Polski
Związek Łowiecki jest zrzeszeniem osób fizycznych i prawnych, które
prowadzą gospodarkę łowiecką poprzez hodowlę i pozyskiwanie zwierzyny
oraz działają na rzecz jej ochrony poprzez regulację liczebności
populacji zwierząt łownych.
2. Polski Związek Łowiecki posiada osobowość prawną.
3. Polski Związek Łowiecki oraz koła łowieckie działają na podstawie
ustawy oraz statutu uchwalonego przez Krajowy Zjazd Delegatów Polskiego
Związku Łowieckiego.
4. Statut Polskiego Związku Łowieckiego określa w szczególności:
1) teren
działania i siedzibę Polskiego Związku Łowieckiego;
2) sposób nabywania i utraty członkostwa w Polskim
Związku Łowieckim oraz kole łowieckim, zasady przynależności do kół
łowieckich, przyczyny utraty członkostwa oraz prawa i obowiązki
członków;
3) organy Polskiego Związku Łowieckiego oraz koła
łowieckiego, ich kompetencje, tryb dokonywania ich wyboru, zmiany bądź
uzupełnienia składu;
4) zadania koła łowieckiego i sposób ich realizacji
oraz zasady reprezentowania koła łowieckiego;
5) fundusze i majątek Polskiego Związku Łowieckiego
oraz koła łowieckiego, a także sposób ich tworzenia, nabywania i
zbywania;
6) warunki ważności podejmowanych przez organy
Polskiego Związku Łowieckiego bądź koła łowieckiego uchwał;
7) sposób ustanawiania składek członkowskich oraz
wpisowego na rzecz Polskiego Związku Łowieckiego i koła łowieckiego;
8) zasady uchwalania i dokonywania zmian statutu;
9) zasady postępowania wewnątrzorganizacyjnego;
10) wzory deklaracji członkowskich w Polskim Związku
Łowieckim oraz kole łowieckim;
11) sankcje dyscyplinarne za naruszenie obowiązków
członkowskich;
12) warunki i sposób łączenia się, podziału,
rozwiązywania oraz likwidacji koła łowieckiego.
5. Osoba fizyczna może zostać członkiem Polskiego Związku Łowieckiego,
jeżeli:
1) jest
pełnoletnia;
2) korzysta z pełni praw publicznych;
3) nie była karana za przestępstwa wymienione w
prawie łowieckim;
4) nabyła uprawnienia do wykonywania polowania;
5) złożyła deklarację i uiściła wpisowe.
6. Członkowie Polskiego Związku Łowieckiego podlegają obowiązkowemu
ubezpieczeniu od następstw nieszczęśliwych wypadków i od
odpowiedzialności cywilnej w zakresie czynności związanych z gospodarką
łowiecką i polowaniami.
Art. 32a. 1. Organami
Polskiego Związku Łowieckiego są:
1) Krajowy
Zjazd Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego, jako najwyższa władza
Polskiego Związku Łowieckiego, który tworzą, wyłonieni w wyborach
pośrednich, przedstawiciele kół łowieckich i przedstawiciele członków
niezrzeszonych w kołach łowieckich;
2) Naczelna Rada Łowiecka, do zadań której należy
ustalanie kierunków i planów działalności Polskiego Związku Łowieckiego
między Krajowymi Zjazdami Delegatów oraz realizacja innych zadań
przewidzianych statutem, oraz Okręgowe Rady Łowieckie;
3) Zarząd Główny jako organ zarządzający.
2. Zarząd Główny Polskiego Związku Łowieckiego reprezentuje Związek na
zewnątrz.
3. Polski Związek Łowiecki zobowiązany jest posiadać organy kontroli
wewnętrznej.
4. Statut Polskiego Związku Łowieckiego może przewidywać powoływanie
innych organów krajowych i okręgowych, które realizują - na terenie
swego działania - zadania określone w art. 34.
Art. 33. 1. Koła
łowieckie zrzeszają osoby fizyczne i są podstawowym ogniwem
organizacyjnym w Polskim Związku Łowieckim w realizacji celów i zadań
łowiectwa.
2. Koła łowieckie posiadają osobowość prawną i ponoszą odpowiedzialność
za swoje zobowiązania.
3. Osobowość prawną koła łowieckie nabywają i tracą z dniem nabycia lub
utraty członkostwa w Polskim Związku Łowieckim.
4. Wskazane statutem organy okręgowe, o których mowa w art. 32a ust. 4,
koordynują i nadzorują działalność kół łowieckich oraz członków - osób
fizycznych niezrzeszonych w kołach łowieckich.
5. Organy, o których mowa w ust. 4, uchylają, w ramach nadzoru,
sprzeczne z prawem bądź statutem Polskiego Związku Łowieckiego uchwały
kół łowieckich.
6. (21) W sprawach nabycia lub utraty członkostwa w Polskim Związku
Łowieckim oraz utraty członkostwa w kole łowieckim zainteresowany może
- po wyczerpaniu postępowania wewnątrzorganizacyjnego - dochodzić
swoich praw na drodze sądowej.
Art. 33a. 1. Koło
łowieckie powinno liczyć co najmniej 10 osób fizycznych będących
członkami Polskiego Związku Łowieckiego.
2. Założyciele koła podpisują i składają deklarację członkowską.
3. Założyciele koła, którzy podpisali i złożyli deklarację, stają się
członkami koła z chwilą przyjęcia go do Polskiego Związku Łowieckiego.
Art. 34. Do zadań
Polskiego Związku Łowieckiego należy:
1) prowadzenie
gospodarki łowieckiej;
2) troska o rozwój łowiectwa i współdziałanie z
administracją rządową i samorządową, jednostkami organizacyjnymi
Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i parkami narodowymi
oraz organizacjami społecznymi w ochronie środowiska przyrodniczego, w
zachowaniu i rozwoju populacji zwierząt łownych i innych zwierząt dziko
żyjących;
3) pielęgnowanie historycznych wartości kultury
materialnej i duchowej łowiectwa;
4) ustalanie kierunków i zasad rozwoju łowiectwa,
zasad selekcji populacyjnej i osobniczej zwierząt łownych;
5) czuwanie nad przestrzeganiem przez członków
Polskiego Związku Łowieckiego prawa, zasad etyki, obyczajów i tradycji
łowieckich;
6) (22) prowadzenie dyscyplinarnego sądownictwa
łowieckiego;
7) organizowanie szkolenia w zakresie prawidłowego
łowiectwa i strzelectwa myśliwskiego;
8) prowadzenie i popieranie działalności wydawniczej
i wystawienniczej o tematyce łowieckiej;
9) współpraca z pokrewnymi organizacjami
zagranicznymi;
10) wspieranie i prowadzenie prac naukowych w
zakresie gospodarowania zwierzyną;
11) prowadzenie i popieranie hodowli użytkowych psów
myśliwskich i ptaków łowczych;
12) realizacja innych zadań zleconych przez ministra
właściwego do spraw środowiska.
Art. 35. 1. Działalność
Polskiego Związku Łowieckiego jest finansowana z funduszy własnych,
wpisowego, składek członkowskich, zapisów i darowizn oraz dochodów z
działalności gospodarczej.
2. Dochód z działalności gospodarczej Polskiego Związku Łowieckiego
oraz kół łowieckich służy wyłącznie realizacji ich celów statutowych i
nie może być przeznaczony do podziału między członków. Mienie Polskiego
Związku Łowieckiego i kół łowieckich nie podlega podziałowi między
członków.
3. Przepisy regulujące zasady gospodarki finansowej stowarzyszeń
stosuje się odpowiednio do gospodarki finansowej Polskiego Związku
Łowieckiego.
Art. 35a. 1. Nadzór nad
działalnością Polskiego Związku Łowieckiego sprawuje minister właściwy
do spraw środowiska.
2. Przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach
(Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855, z 2003 r. Nr 96, poz. 874 oraz z
2004 r. Nr 102, poz. 1055) regulujące zasady nadzoru nad
stowarzyszeniami stosuje się odpowiednio do nadzoru nad działalnością
Polskiego Związku Łowieckiego.
Rozdział 7
Straż łowiecka
Art. 36. 1. Tworzy się
Państwową Straż Łowiecką jako umundurowaną, uzbrojoną i wyposażoną w
terenowe, oznakowane środki transportu formację podległą wojewodzie.
1a. Koordynację działań Państwowej Straży Łowieckiej na obszarze
województwa w zakresie realizacji zadań, o których mowa w art. 37 ust.
1, prowadzi komendant wojewódzki Państwowej Straży Łowieckiej
powoływany przez wojewodę.
2. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich mają obowiązek zatrudnić
lub powołać co najmniej jednego strażnika, którego zadaniem jest
ochrona zwierzyny i prowadzenie gospodarki łowieckiej.
3. Straż łowiecką stanowią:
1) Państwowa
Straż Łowiecka;
2) strażnicy łowieccy powoływani lub zatrudniani
przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich.
Art. 37. 1. Zadaniem
Państwowej Straży Łowieckiej jest kontrola realizacji przepisów ustawy,
a w szczególności w zakresie:
1) ochrony
zwierzyny;
2) zwalczania kłusownictwa i wszelkiego szkodnictwa
łowieckiego;
3) zwalczania przestępstw i wykroczeń w zakresie
łowiectwa;
4) kontroli legalności skupu i obrotu zwierzyną;
5) (23) kontroli przedsiębiorców wykonujących
działalność gospodarczą w zakresie obrotu zwierzyną żywą oraz obrotu
tuszami zwierzyny i ich częściami dotyczącej prowadzenia ewidencji
skupu w każdym punkcie skupu.
2. Państwowa Straż Łowiecka współpracuje z Szefem Krajowego Centrum
Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań
ustawowych.
Art. 38. 1. Strażnikiem
Państwowej Straży Łowieckiej oraz strażnikiem łowieckim może być osoba,
która:
1) posiada
obywatelstwo polskie;
2) ukończyła 21 lat;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) posiada odpowiednie kwalifikacje zawodowe;
5) (24) (uchylony);
6) posiada dobry stan zdrowia;
7) nie była karana sądownie;
8) ukończyła z wynikiem pozytywnym przeszkolenie
według programu opracowanego przez ministra właściwego do spraw
środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.
2. Strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej są pracownikami urzędów
wojewódzkich.
Art. 38a. Strażnikowi
Państwowej Straży Łowieckiej przysługuje bezpłatne umundurowanie wraz z
oznakami służbowymi i odznakami służbowymi, które zobowiązany jest
nosić przy wykonywaniu czynności służbowych.
Art. 39. 1. Na terenach
obwodów łowieckich ochroną zwierzyny oraz ochroną mienia dzierżawców i
zarządców, zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa
łowieckiego i szkodnictwa przyrodniczego, popełnianych w obwodach
łowieckich polnych i leśnych, zajmują się strażnicy Państwowej Straży
Łowieckiej, na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego i
Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia.
2. Strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej przy wykonywaniu zadań
określonych w ust. 1 mają prawo do:
1)
legitymowania osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub
wykroczenia w celu ustalenia ich tożsamości;
2) nakładania i ściągania grzywien w drodze mandatu
karnego za wykroczenia popełniane na terenach obwodów łowieckich w
zakresie szkodnictwa łowieckiego;
3) zatrzymywania i dokonywania kontroli środków
transportu w obwodach łowieckich oraz w ich bezpośrednim sąsiedztwie, w
celu sprawdzenia ich ładunku oraz przeglądania zawartości bagaży, w
razie zaistnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa
lub wykroczenia;
4) przeszukania osób, pomieszczeń i innych miejsc w
przypadkach uzasadnionego podejrzenia o popełnienie przestępstwa lub
wykroczenia na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego;
5) ujęcia sprawcy przestępstwa lub wykroczenia na
gorącym uczynku lub w pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu
przestępstwa i doprowadzenia do jednostki Policji;
6) odbierania za pokwitowaniem przedmiotów
pochodzących z przestępstwa lub wykroczenia oraz narzędzi i środków
służących do ich popełnienia oraz ich zabezpieczenia;
7) prowadzenia dochodzeń oraz wnoszenia i popierania
aktu oskarżenia w postępowaniu uproszczonym, jeżeli przedmiotem
przestępstwa jest zwierzyna, w trybie i na zasadach określonych w
Kodeksie postępowania karnego;
8) prowadzenia postępowania w sprawach o wykroczenia
oraz udziału w rozprawach przed kolegium do spraw wykroczeń(25) w
charakterze oskarżyciela publicznego i wnoszenia środków
zaskarżania(26) do sądu rejonowego od rozstrzygnięć kolegium do spraw
wykroczeń(27) w sprawach zwalczania wykroczeń w zakresie szkodnictwa
łowieckiego;
9) dokonywania kontroli podmiotów prowadzących skup,
przerób i sprzedaż tusz zwierzyny lub ich części w zakresie sprawdzenia
źródeł jej pochodzenia;
9a) dokonywania kontroli podmiotów prowadzących obrót
zwierzyną żywą oraz podmiotów prowadzących chów i hodowlę zwierząt
łownych w zakresie sprawdzenia źródeł ich pochodzenia;
9b) dokonywania kontroli podmiotów prowadzących
sprzedaż usług obejmujących polowania wykonywane przez cudzoziemców na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
10) noszenia broni palnej bojowej, broni myśliwskiej
śrutowej, pałki wielofunkcyjnej i kajdanek oraz pocisków, w tym
pocisków niepenetracyjnych;
11) noszenia miotacza gazu obezwładniającego;
12) żądania niezbędnej pomocy od instytucji
państwowych, zwracania się o taką pomoc do jednostek gospodarczych,
organizacji społecznych, jak również w nagłych przypadkach do każdego
obywatela o udzielenie doraźnej pomocy na zasadach określonych w
przepisach o Policji, określających szczegółowo zasady żądania takiej
pomocy.
3. Strażnik Państwowej Straży Łowieckiej może, wobec osób
uniemożliwiających wykonywanie przez niego czynności określonych w
ustawie, stosować środki przymusu bezpośredniego w postaci:
1) siły
fizycznej;
2) chemicznych środków obezwładniających w postaci
miotacza gazu obezwładniającego;
3) pałki wielofunkcyjnej;
4) kajdanek;
5) pocisków niepenetracyjnych.
4. Zastosowanie przez strażnika Państwowej Straży Łowieckiej środków
przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 3, powinno odpowiadać
potrzebom wynikającym z istniejącej sytuacji i zmierzać do
podporządkowania się osoby wydanym poleceniom.
5. Jeżeli zastosowanie środków przymusu bezpośredniego, o których mowa
w ust. 3, okazało się niewystarczające lub ich użycie ze względu na
okoliczności danego zdarzenia nie jest możliwe, strażnik Państwowej
Straży Łowieckiej ma prawo użycia broni palnej w następujących
przypadkach:
1) w celu
odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie własne lub innej
osoby;
2) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie,
przemocą odebrać broń palną strażnikowi lub innej osobie uprawnionej do
posiadania broni palnej;
3) przeciwko osobie niepodporządkowującej się
wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego
niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu lub
zdrowiu strażnika albo innej osobie.
6. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający
najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni, i nie może
zmierzać do pozbawienia jej życia, a także narazić na niebezpieczeństwo
utraty życia lub zdrowia innych osób.
7. Do wykonywania przez strażnika Państwowej Straży Łowieckiej
czynności, o których mowa w ust. 2, a także do użycia przez niego
środków przymusu, o których mowa w ust. 3 i 5, stosuje się odpowiednio
przepisy o Policji.
8. Strażnikowi Państwowej Straży Łowieckiej wykonującemu obowiązki na
terenach obwodów łowieckich przysługują uprawnienia określone
odrębnymi przepisami odnoszącymi się do:
1) Straży
Ochrony Przyrody(28) - w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie
przyrody;
2) Państwowej Straży Rybackiej - w zakresie kontroli
legalności dokonywania połowu;
3) strażników leśnych - w zakresie zwalczania
szkodnictwa leśnego.
9. Czynności, o których mowa w ust. 3, powinny być wykonywane w sposób
możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, w stosunku do
której zostały podjęte.
10. Na sposób przeprowadzenia czynności, o których mowa w ust. 2,
przysługuje zażalenie do prokuratora.
11. Strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej przy wykonywaniu czynności
służbowych korzystają z ochrony prawnej przewidzianej w przepisach
Kodeksu karnego dla funkcjonariusza publicznego.
Art. 40. 1. Strażnicy, o
których mowa w art. 36 ust. 3 pkt 2:
1) wykonując
zadania, współdziałają z Państwową Strażą Łowiecką. Przy wykonywaniu
czynności służbowych przysługują im uprawnienia oraz obowiązują zasady,
o których mowa w art. 39 ust. 2 pkt 1, 5, 6, 9 i 11, ust. 3 pkt 1 i 2,
ust. 4 oraz ust. 9-11;
2) mają prawo do noszenia i używania broni
myśliwskiej w celach ochrony zwierzyny przed drapieżnikami znajdującymi
się na liście zwierząt łownych, zgodnie z rocznym planem łowieckim, o
ile są członkami Polskiego Związku Łowieckiego.
2. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 1, strażnik
łowiecki ma obowiązek nosić odznakę strażnika oraz na żądanie okazywać
legitymację służbową.
3. Broń myśliwska, o której mowa w ust. 1 pkt 2, może być nabywana
przez dzierżawców bądź zarządców obwodów łowieckich oraz używana,
ewidencjonowana i przechowywana na zasadach określonych w przepisach o
broni i amunicji.
Art. 41. 1. Minister
właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw wewnętrznych i Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe wymogi kwalifikacji zawodowych, wzory
legitymacji, umundurowania, oznak służbowych oraz odznak służbowych
strażników Państwowej Straży Łowieckiej, a także szczegółowe
kwalifikacje zawodowe, wzór oznaki i legitymacji strażnika łowieckiego.
2. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe zasady:
1)
współdziałania Państwowej Straży Łowieckiej z Policją i Polskim
Związkiem Łowieckim;
2) posiadania, ewidencjonowania i przechowywania
broni palnej bojowej, broni myśliwskiej śrutowej, amunicji oraz
miotaczy gazu obezwładniającego w siedzibach straży.
3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe sposoby używania, ewidencjonowania i przechowywania w
siedzibach Państwowej Straży Łowieckiej broni palnej bojowej, broni
myśliwskiej śrutowej, amunicji i miotaczy gazu obezwładniającego.
Rozporządzenie powinno określać szczegółowe wymogi dotyczące
przechowywania, używania, ewidencjonowania w siedzibach Państwowej
Straży Łowieckiej broni palnej bojowej, broni myśliwskiej śrutowej,
amunicji do tej broni oraz miotaczy gazu obezwładniającego, a także
wzory dokumentów niezbędnych do ewidencjonowania broni i amunicji oraz
miotaczy gazu obezwładniającego, jej wydawania i zdania, jak również
warunki techniczne, jakim powinien odpowiadać magazyn broni.
Rozdział 8
Wykonywanie polowania
Art. 42. 1. Polowanie
może być wykonywane przez członków Polskiego Związku Łowieckiego lub
cudzoziemców, o których mowa w art. 42a ust. 1, za zgodą dzierżawcy lub
zarządcy obwodu łowieckiego.
2. Podczas polowania uprawniony do jego wykonywania zobowiązany jest
posiadać:
1) legitymację
członkowską Polskiego Związku Łowieckiego. Wymóg ten nie dotyczy
cudzoziemców wymienionych w art. 42a ust. 1 i art. 43 ust. 1;
2) pozwolenie na posiadanie broni myśliwskiej lub
inny dokument uprawniający do jej posiadania, jeżeli wykonuje polowanie
za pomocą broni przeznaczonej do celów łowieckich;
3) (29) zezwolenie ministra właściwego do spraw
środowiska na łowienie zwierzyny przy użyciu ptaka łowczego, jeżeli
wykonuje polowanie przy pomocy ptaków łowczych.
3. Wyróżnia się trzy rodzaje uprawnień do wykonywania polowania:
1) podstawowe -
uprawniające do odstrzału zwierząt łownych, z wyjątkiem samców
zwierzyny płowej;
2) selekcjonerskie - uprawniające do odstrzału
wszystkich zwierząt łownych;
3) sokolnicze - uprawniające do łowienia zwierzyny
przy pomocy ptaków łowczych.
4. Warunkiem uzyskania uprawnień do wykonywania polowania, o których
mowa w ust. 3 pkt 1, jest:
1) odbycie
rocznego stażu w kole łowieckim lub ośrodku hodowli zwierzyny;
2) odbycie szkolenia przeprowadzonego przez Polski
Związek Łowiecki;
3) złożenie, z wynikiem pozytywnym, egzaminu przed
komisją egzaminacyjną powołaną przez Polski Związek Łowiecki.
5. Z odbycia stażu, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, zwolnieni są:
1) osoby
posiadające wyższe lub średnie wykształcenie leśne;
2) osoby posiadające inne wyższe wykształcenie o
specjalności łowieckiej;
3) strażnicy łowieccy pełniący swe funkcje przez
okres nie krótszy niż 2 lata;
4) cudzoziemcy oraz obywatele polscy, którzy
przebywają z zamiarem stałego pobytu za granicą, jeżeli posiadają
aktualne uprawnienia do wykonywania polowania w innym państwie;
5) osoby, które uprzednio utraciły członkostwo w
Polskim Związku Łowieckim.
6. Warunkiem uzyskania uprawnień, o których mowa w ust. 3 pkt 2, jest:
1) posiadanie
uprawnień podstawowych przez co najmniej 3 lata;
2) odbycie szkolenia przeprowadzonego przez Polski
Związek Łowiecki;
3) złożenie egzaminu, z wynikiem pozytywnym, przed
komisją egzaminacyjną powołaną przez Polski Związek Łowiecki.
7. Warunkiem uzyskania uprawnień, o których mowa w ust. 3 pkt 3, jest:
1) posiadanie
uprawnień podstawowych;
2) odbycie szkolenia przeprowadzonego przez Polski
Związek Łowiecki;
3) złożenie egzaminu, z wynikiem pozytywnym, przed
komisją egzaminacyjną powołaną przez Polski Związek Łowiecki.
8. Do wykonywania polowania indywidualnego jest wymagane, poza
dokumentami określonymi w ust. 2, pisemne upoważnienie wydane przez
dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego.
9. Polski Związek Łowiecki ustala wysokość opłat za szkolenie i
egzaminowanie, uwzględniając poniesione koszty.
10. Uprawnienia do wykonywania polowania wygasają, o ile zainteresowany
w okresie 5 lat od ich nabycia nie uzyskał członkostwa Polskiego
Związku Łowieckiego lub też po upływie 5 lat od ustania członkostwa w
Polskim Związku Łowieckim.
11. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze
rozporządzenia, warunki i tryb wydawania zezwoleń na łowienie zwierzyny
przy użyciu ptaków łowczych, kierując się potrzebą podtrzymania
polskich zwyczajów i tradycji sokolniczych.
Art. 42a. 1. Uprawnienia
do wykonywania polowania posiadają także obywatele państw członkowskich
Unii Europejskiej, jeżeli posiadają uprawnienia do wykonywania
polowania w państwie członkowskim Unii Europejskiej i złożą egzamin
uzupełniający w języku polskim przed komisją, o której mowa w art. 42
ust. 4 pkt 3, ust. 6 pkt 3 i ust. 7 pkt 3, z obowiązujących w
Rzeczypospolitej Polskiej przepisów dotyczących zasad i warunków
wykonywania polowania, a także listy gatunków zwierząt łownych oraz
okresów polowań na te zwierzęta, a w przypadku uprawnień
selekcjonerskich także zasad selekcji populacyjnej i osobniczej
zwierzyny płowej.
2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, wygasają po upływie 5 lat od
dnia egzaminu.
Art. 42b. 1. Termin
rozpoczęcia i zakończenia polowania indywidualnego oraz ilość i gatunek
pozyskanej zwierzyny podlega wpisowi w książce ewidencji pobytu na
polowaniu indywidualnym, którą zobowiązani są posiadać dla każdego
obwodu dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich.
2. W przypadku pozyskania zwierzyny na polowaniu indywidualnym myśliwy
jest zobowiązany odnotować ten fakt w posiadanym upoważnieniu do
wykonywania polowania indywidualnego:
1) w odniesieniu do zwierzyny grubej - przed
podjęciem czynności transportowych;
2) w odniesieniu do zwierzyny drobnej - niezwłocznie
po zakończeniu polowania.
3. Za dokonanie wpisu, o którym mowa w ust. 1, odpowiedzialny jest
myśliwy wykonujący polowanie.
Art. 42c. Osoba
prowadząca punkt skupu obowiązana jest oznakować tusze: łosi, jeleni,
danieli, muflonów, saren i dzików bezpośrednio po dostarczeniu przez
uprawnionego do wykonywania polowania pozyskanej zwierzyny.
Art. 42d. Odstrzał samców
łosi, jeleni, danieli, saren i muflonów podlega ocenie co do jego
zgodności z zasadami selekcji osobniczej. Oceny w obwodach
podlegających wydzierżawieniu dokonują komisje powołane przez Polski
Związek Łowiecki, w skład których wchodzą przedstawiciele: Polskiego
Związku Łowieckiego oraz Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe, a w obwodach wyłączonych z wydzierżawienia ich zarządcy przy
udziale odpowiednio przedstawiciela: Polskiego Związku Łowieckiego albo
Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe bądź obu z nich.
Art. 42e. Minister
właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposób
wyceny oraz ewidencji trofeów łowieckich, uwzględniając kryteria wyceny
Międzynarodowej Rady Łowiectwa i Ochrony Zwierzyny, a także sposób i
formę ochrony trofeów rekordowych oraz wielkość trofeów, których wywóz
za granicę jest zabroniony.
Art. 43. 1. (30)
Cudzoziemiec lub obywatel polski, który przebywa z zamiarem stałego
pobytu za granicą, niebędący członkiem Polskiego Związku Łowieckiego
bądź niespełniający warunków określonych w art. 42a, może wykonywać
polowanie po wykupieniu polowania u przedsiębiorcy, o którym mowa w
art. 18, albo na podstawie zgody ministra właściwego do spraw
środowiska. Zgoda jest wydawana na wniosek Polskiego Związku
Łowieckiego lub w przypadku polowań w obwodach zarządzanych na wniosek
ich zarządców.
1a. Cudzoziemiec, o którym mowa w ust. 1, może polować wyłącznie w
obecności przedstawiciela dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego
będącego członkiem Polskiego Związku Łowieckiego, który wskazuje
zwierzynę przeznaczoną do odstrzału i odpowiedzialny jest za dokonanie
wpisu, o którym mowa w art. 42b ust. 1.
2. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Polskiego
Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób
powoływania komisji egzaminacyjnych oraz zakres i tryb przeprowadzania
egzaminów, o których mowa w art. 42 ust. 4 pkt 3, art. 42 ust. 6 pkt 3,
art. 42 ust. 7 pkt 3 i art. 42a ust. 1, uwzględniając:
a) (31)
konieczność zapewnienia w składzie komisji egzaminacyjnej
przedstawicieli Polskiego Związku Łowieckiego, samorządu województwa,
Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i Policji,
b) rodzaje uzyskiwanych uprawnień,
c) dokumenty wymagane do złożenia przed egzaminem,
d) sposób przeprowadzania i dokumentowania egzaminów;
2) wzory dokumentów potwierdzających uzyskanie
uprawnień, o których mowa w art. 42 ust. 3 i art. 42a ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii
Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki wykonywania polowania oraz znakowania, o którym
mowa w art. 42c, wzór upoważnienia do wykonywania polowania
indywidualnego, wzór książki ewidencji pobytu na polowaniu
indywidualnym, uwzględniając istniejące polskie zwyczaje łowieckie oraz
kierując się troską o bezpieczeństwo osób i mienia.
Art. 44. 1. Minister
właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw rolnictwa i po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony
Przyrody oraz Polskiego Związku Łowieckiego określi, w drodze
rozporządzenia, dla terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego
części, okresy polowań na zwierzęta łowne.
2. (32) Sejmik województwa jest uprawniony w uzasadnionych przypadkach
do skracania, w drodze uchwały, okresów polowań na terenie województwa,
po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego i dyrektora
regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych.
3. (33) Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii
Państwowej Rady Ochrony Przyrody, może zezwolić na dokonanie odstrzału
lub odłowu zwierzyny do celów związanych z badaniami naukowymi i
edukacją, dla odbudowy populacji, zasiedlania i reintrodukcji gatunków
zwierzyny lub dla koniecznych działań w celach hodowlanych, także w
okresach ochronnych z uwagi na brak innego zadowalającego rozwiązania
oraz pod warunkiem, że nie jest to szkodliwe dla zachowania populacji
danych gatunków w stanie sprzyjającym ochronie w ich naturalnym zasięgu
występowania.
3a. (34) Zezwolenie, o którym mowa w ust. 3, jest wydawane na wniosek,
który zawiera:
1) imię,
nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;
2) cel wykonania czynności;
3) liczbę osobników, których dotyczy wniosek;
4) nazwę gatunku lub gatunków w języku polskim i
łacińskim, których będą dotyczyć czynności;
5) określenie sposobu, miejsca i czasu wykonania
czynności oraz wynikających z tego zagrożeń;
6) wskazanie podmiotu, który wykona czynności.
3b. (35) Zezwolenie, o którym mowa w ust. 3 zawiera:
1) imię,
nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;
2) liczbę osobników, których dotyczy zezwolenie;
3) nazwę gatunku lub gatunków w języku polskim i
łacińskim, których będą dotyczyć czynności;
4) opis czynności, na które wydaje się zezwolenie;
5) wskazanie dozwolonych środków i sposobów odstrzału
lub odłowu oraz podmiotów wykonujących te czynności;
5a) (36) określenie warunków realizacji wynikających
z potrzeb ochrony populacji gatunków zwierząt łownych i ich siedlisk w
rejonie wykonywania czynności;
6) wskazanie podmiotów uprawnionych do kontroli
realizacji wydanego zezwolenia w terenie;
7) określenie terminu złożenia ministrowi właściwemu
do spraw środowiska informacji o wykorzystaniu zezwolenia.
4. (uchylony).
5. (37) Minister właściwy do spraw środowiska dokonuje kontroli
spełniania warunków określonych w wydanych przez siebie zezwoleniach, o
których mowa w ust. 3.
6. (38) Czynności kontrolne są wykonywane przez osoby posiadające
imienne upoważnienie wydane przez ministra właściwego do spraw
środowiska, które zawiera wskazanie osoby upoważnionej do wykonywania
czynności kontrolnych, miejsca i zakresu kontroli oraz podstawy prawnej
do jej wykonania.
7. (39) Przed przystąpieniem do czynności kontrolnych osoba upoważniona
do ich wykonywania jest obowiązana okazać upoważnienie, o którym mowa w
ust. 6.
8. (40) Osoby upoważnione do wykonywania czynności kontrolnych mają
prawo do:
1) wstępu na
teren należący do podmiotu kontrolowanego;
2) żądania pisemnych lub ustnych informacji
związanych z przedmiotem kontroli;
3) wglądu do dokumentów związanych z przedmiotem
kontroli, sporządzania z nich odpisów, wyciągów lub kopii oraz
zabezpieczania tych dokumentów.
9. (41) Wstęp na teren należący do podmiotu kontrolowanego oraz
wykonywanie czynności kontrolnych następują w jego obecności.
10. (42) Osoba wykonująca czynności kontrolne sporządza z tych
czynności protokół, który podpisuje osoba wykonująca czynności
kontrolne oraz podmiot kontrolowany.
11. (43) W przypadku odmowy podpisania protokołu przez podmiot
kontrolowany protokół podpisuje tylko osoba wykonująca czynności
kontrolne, dokonując w protokole adnotacji o odmowie podpisania
protokołu przez podmiot kontrolowany.
12. (44) Zezwolenie, o którym mowa w ust. 3, cofa się, jeżeli podmiot,
który uzyskał zezwolenie, nie spełnia zawartych w nim warunków.
Art. 44a. (45) 1.
Dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego może dokonywać odłowu
drapieżników, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 3,
w pułapki żywołowne.
1a. (46) Dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego dokonuje
uśmiercenia odłowionych w pułapki żywołowne drapieżników za pomocą
broni myśliwskiej lub innych metod stosowanych przy uboju zwierząt
gospodarskich, w celu ich redukcji.
2. Odłów, o którym mowa w ust. 1, nie jest polowaniem w rozumieniu art.
4 ust. 2.
3. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii
Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia:
1) gatunki
drapieżników, które mogą być odławiane w pułapki żywołowne,
2) warunki, czas i miejsce odłowu,
3) rodzaje pułapek żywołownych i warunki, jakie muszą
one spełniać, aby zapewnić selektywny odłów drapieżników
- uwzględniając konieczność humanitarnego postępowania ze zwierzętami.
Art. 45. 1. W przypadku
nadmiernego zagęszczenia zwierzyny, zagrażającego trwałości lasów,
nadleśniczy działający z upoważnienia dyrektora regionalnej dyrekcji
Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe po zasięgnięciu opinii
Polskiego Związku Łowieckiego wydaje decyzję administracyjną,
nakazującą dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego wykonanie odłowu
lub odstrzału redukcyjnego zwierzyny.
2. Jeżeli dzierżawca obwodu łowieckiego nie realizuje rocznego planu
łowieckiego w zakresie pozyskania zwierzyny, nadleśniczy działający z
upoważnienia dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa
Leśnego Lasy Państwowe wydaje postanowienie o zastosowaniu odstrzału
zastępczego zwierzyny, według zasad określonych w umowie dzierżawy
obwodu łowieckiego.
3. W przypadku szczególnego zagrożenia w prawidłowym funkcjonowaniu
obiektów produkcyjnych i użyteczności publicznej przez zwierzynę,
starosta, w porozumieniu z Polskim Związkiem Łowieckim, może wydać
decyzję o odłowie lub odstrzale redukcyjnym zwierzyny.
4. Odstrzały redukcyjne i zastępcze zwierzyny mogą przeprowadzać
wyłącznie osoby uprawnione do wykonywania polowania.
Rozdział 9
Szkody łowieckie
Art. 46. 1. Dzierżawca
lub zarządca obwodu łowieckiego obowiązany jest do wynagradzania szkód
wyrządzonych:
1) w uprawach i
płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny;
2) przy wykonywaniu polowania.
2. Oględzin i szacowania szkód, o których mowa w ust. 1, a także
ustalania wysokości odszkodowania dokonują przedstawiciele zarządcy lub
dzierżawcy obwodu łowieckiego. Na żądanie strony w oględzinach,
szacowaniu szkód oraz ustalaniu wysokości odszkodowania uczestniczy
przedstawiciel właściwej terytorialnie izby rolniczej.
Art. 47. 1. Właściciele
lub posiadacze gruntów rolnych i leśnych powinni, zgodnie z potrzebami,
współdziałać z dzierżawcami i zarządcami obwodów łowieckich w
zabezpieczaniu gruntów przed szkodami, o których mowa w art. 46.
2. W przypadku gdy pomiędzy właścicielem lub posiadaczem gruntu a
dzierżawcą lub zarządcą obwodu łowieckiego powstał spór o wysokość
wynagrodzenia za szkody, o których mowa w art. 46, strony mogą zwrócić
się do właściwego ze względu na miejsce powstałej szkody organu gminy w
celu mediacji dla polubownego rozstrzygnięcia sporu.
Art. 48. Odszkodowanie
nie przysługuje:
1) osobom,
którym przydzielono grunty stanowiące własność Skarbu Państwa jako
deputaty rolne na gruntach leśnych;
2) (47) posiadaczom uszkodzonych upraw lub płodów
rolnych, którzy nie dokonali ich sprzętu w terminie 14 dni od dnia
zakończenia okresu zbioru tego gatunku roślin w danym regionie,
określonego przez sejmik województwa w drodze uchwały;
3) posiadaczom uszkodzonych upraw lub plonów rolnych,
którzy nie wyrazili zgody na budowę przez dzierżawcę lub zarządcę
obwodu łowieckiego urządzeń lub wykonywanie zabiegów zapobiegających
szkodom;
4) za szkody nieprzekraczające wartości 100 kg żyta w
przeliczeniu na 1 hektar uprawy;
5) za szkody powstałe w płodach złożonych w sterty,
stogi i kopce, w bezpośrednim sąsiedztwie lasu;
6) za szkody w uprawach rolnych założonych z rażącym
naruszeniem zasad agrotechnicznych.
Art. 49. Minister
właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw rolnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania
przy szacowaniu szkód w uprawach i płodach rolnych oraz wypłat
odszkodowań za szkody, uwzględniając terminy zgłoszenia szkody,
obowiązek szacowania wstępnego i ostatecznego oraz obszar uszkodzonej
uprawy.
Art. 50. 1. (48) Skarb
Państwa odpowiada za szkody, o których mowa w art. 46 ust. 1,
wyrządzone przez zwierzęta łowne objęte całoroczną ochroną.
1a. (uchylony).
1b. (49) Skarb Państwa odpowiada za szkody wyrządzone przez zwierzęta
łowne, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 1, na obszarach
niewchodzących w skład obwodów łowieckich.
2. Za szkody, o których mowa w ust. 1, wyrządzane na obszarach:
1) obwodów
łowieckich leśnych odszkodowania wypłaca Państwowe Gospodarstwo Leśne
Lasy Państwowe ze środków budżetu państwa;
2) (50) obwodów łowieckich polnych i obszarach
niewchodzących w skład obwodów łowieckich odszkodowania wypłaca zarząd
województwa ze środków budżetu państwa.
3. (51) Za szkody, o których mowa w ust. 1b, odszkodowania wypłaca
zarząd województwa ze środków budżetu państwa.
4. (52) Oględzin i szacowania szkód, o których mowa w ust. 1 i 1b,
dokonują przedstawiciele podmiotów właściwych do wypłaty odszkodowania.
Rozdział 10
Przepisy karne
Art. 51. 1. Kto:
1) strzela do
zwierzyny w odległości mniejszej niż 500 m od miejsca zebrań
publicznych w czasie ich trwania lub w odległości mniejszej niż 100 m
od zabudowań mieszkalnych,
2) wybiera jaja, pisklęta, niszczy gniazda ptaków
łownych lub niszczy ich lęgowiska,
3) przetrzymuje zwierzynę bez odpowiedniego
zezwolenia,
4) niszczy nory i legowiska zwierząt łownych,
5) niszczy urządzenia łowieckie, wybiera karmę lub
sól z lizawek,
6) poluje, nie posiadając przy sobie wymaganych
dokumentów,
7) wbrew przepisom art. 42b ust. 2 nie dokonuje
wymaganych wpisów w upoważnieniu do wykonywania polowania indywidualnego
- podlega karze grzywny.
2. W przypadkach określonych w ust. 1 orzekanie następuje w trybie
przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.
Art. 52. Kto:
1) gromadzi,
posiada, wytwarza, przechowuje lub wprowadza do obrotu narzędzia i
urządzenia przeznaczone do kłusownictwa,
2) wchodzi w posiadanie bezprawnie pozyskanej tuszy
lub trofeów zwierząt łownych,
3) (53) narusza zakaz, o którym mowa w art. 9 ust. 1
pkt 4,
4) hoduje lub utrzymuje bez zezwolenia charty rasowe
lub ich mieszańce,
5) sprawując zarząd z ramienia dzierżawcy, a w
obwodach niewydzierżawionych z ramienia zarządcy, zezwala na polowanie
osobie nieuprawnionej do wykonywania polowania lub na przekroczenie
zatwierdzonego w planie łowieckim pozyskania zwierzyny,
6) pozyskuje zwierzynę innego gatunku, innej płci lub
w większej liczbie, niż przewiduje upoważnienie wydane przez dzierżawcę
lub zarządcę obwodu łowieckiego
- podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia
wolności do roku.
Art. 53. Kto:
1) poluje na
przelotne ptactwo łowne na wybrzeżu morskim w pasie 3.000 m od brzegu w
głąb morza lub 5.000 m w głąb lądu,
2) poluje z chartami lub ich mieszańcami,
3) poluje w czasie ochronnym,
4) poluje nie posiadając uprawnień do polowania,
5) wchodzi w posiadanie zwierzyny za pomocą broni i
amunicji innej niż myśliwska, środków i materiałów wybuchowych,
trucizn, karmy o właściwościach odurzających, sztucznego światła,
lepów, wnyków, żelaz, dołów, samostrzałów lub rozkopywania nor i innych
niedozwolonych środków,
6) nie będąc uprawnionym do polowania wchodzi w
posiadanie zwierzyny
- podlega karze pozbawienia wolności do lat 5.
Art. 54. 1. W razie
skazania za czyny wymienione w art. 52 i art. 53, sąd może orzec
przepadek broni, pojazdów, narzędzi i psów, przy użyciu których
dokonane zostało przestępstwo, a także przepadek trofeów, tusz
zwierzyny i ich części.
2. Orzeczenie o przepadku, o którym mowa w ust. 1, może dotyczyć
również przedmiotów niestanowiących własności sprawcy.
Rozdział 11
Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe
Art. 55. W ustawie z dnia
23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324,
z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r.
Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr
106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47,
poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz.
627 oraz z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446 i
Nr 141, poz. 700) w art. 11:
1) w ust. 1 po pkt 14 dodaje się pkt 15 w brzmieniu:
"15) obrotu w kraju i z zagranicą zwierzyną żywą oraz
tuszami zwierzyny i ich częściami, z wyłączeniem sprzedaży dokonywanej
przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich na terenie kraju, a
także sprzedaży usług turystycznych obejmujących polowania w kraju dla
cudzoziemców i polowania za granicą.";
2) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:
"7. Zasady udzielania koncesji, o których mowa w ust.
1 pkt 15, określają przepisy prawa łowieckiego."
Art. 56. W ustawie z dnia
28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21,
poz. 85 i Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz.
627) w art. 47 w ust. 8 w pkt 1 wyrazy "strażników łowieckich"
zastępuje się wyrazami "Państwowej Straży Łowieckiej".
Art. 57. W ustawie z dnia
16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z
1992 r. Nr 54, poz. 254 i z 1994 r. Nr 89, poz. 415) w art. 18 w ust. 8
w pkt 1 wyrazy "strażników łowieckich" zastępuje się wyrazami
"Państwowej Straży Łowieckiej".
Art. 58. 1. Przedsiębiorstwa zajmujące się sprzedażą polowań dla
cudzoziemców oraz eksportem, obrotem zwierzyny żywej oraz tusz
zwierzyny mogą realizować umowy zawarte przed dniem wejścia w życie
ustawy przez okres 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie.
2. Po upływie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, działalność, o
której mowa w ust. 1, może być prowadzona po uzyskaniu koncesji.
Art. 59. 1. Dotychczasowe
zrzeszenie Polski Związek Łowiecki staje się Polskim Związkiem
Łowieckim w rozumieniu ustawy.
2. Koła łowieckie utworzone na podstawie dotychczasowych przepisów i
istniejące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy stają się kołami
łowieckimi w jej rozumieniu.
3. Uprawnienia do wykonywania polowania nabyte przed dniem wejścia w
życie ustawy zachowują swoją moc i stają się uprawnieniami do
wykonywania polowania w jej rozumieniu.
Art. 60. 1. Obwody
łowieckie utworzone na podstawie dotychczasowych przepisów stają się
obwodami łowieckimi w rozumieniu niniejszej ustawy.
2. Obwody wyłączone z wydzierżawienia na podstawie dotychczasowych
przepisów stają się ośrodkami hodowli zwierzyny w rozumieniu niniejszej
ustawy, pod warunkiem, że w ciągu 1 roku od dnia jej wejścia w życie
dostosują realizowane cele do wymogów określonych w art. 28 ust. 2.
Art. 61. Umowy dzierżawy
obwodów łowieckich zawarte przed dniem wejścia w życie ustawy tracą
swoją ważność z dniem 31 marca 1997 r., z zastosowaniem przepisu art.
29 ust. 2.
Art. 62. Przepisy wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 63,
zachowują swoją moc, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, nie
dłużej jednak niż w okresie 1 roku od dnia jej wejścia w życie.
Art. 63. Traci moc ustawa
z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie
łowieckim (Dz. U. z 1973 r. Nr 33, poz. 197, z 1990 r. Nr 34, poz. 198
oraz z 1991 r. Nr 101, poz. 444).
Art. 64. Ustawa wchodzi w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia.
__________
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy
zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr
81, poz. 875, Nr 110, poz. 1189 i Nr 115, poz. 1229 oraz z 2004 r. Nr
92, poz. 880.
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy
zostały ogłoszone w Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91,
poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 137, poz. 926, z 1998 r. Nr
108, poz. 681, z 2001 r. Nr 81, poz. 875, z 2002 r. Nr 200, poz. 1680
oraz z 2003 r. Nr 110, poz. 1039 i Nr 162, poz. 1568.
Przypisy:
1) Art. 4 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez art. 9 ustawy z dnia 24 sierpnia
2007 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z członkostwem
Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej (Dz.U.2007.176.1238) z
dniem 10 października 2007 r.
2) Art. 7 zmieniony przez art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale zadań i
kompetencji administracji terenowej (Dz.U.2005.175.1462) z dniem 1
stycznia 2006 r.
3) Art. 8 ust. 3e zmieniony przez art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca
2005 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale
zadań i kompetencji administracji terenowej (Dz.U.2005.175.1462) z
dniem 1 stycznia 2006 r.
4) Art. 8 ust. 4 zmieniony przez art. 14 pkt 1 ustawy z dnia 18
października 2006 r. o zmianie i uchyleniu niektórych upoważnień do
wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.2006.220.1600) z dniem 1 stycznia
2007 r.
5) Art. 9 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez art. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z
dnia 13 lipca 2012 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz
niektórych innych ustaw (Dz.U.2012.985) z dniem 1 października 2012 r.
6) Art. 9 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez art. 3 pkt 1 lit. a) ustawy z
dnia 3 października 2008 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz
niektórych innych ustaw (Dz.U.2008.201.1237) z dniem 15 listopada 2008
r.
7) Art. 9 ust. 1 pkt 4 dodany przez art. 2 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia
13 lipca 2012 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych
innych ustaw (Dz.U.2012.985) z dniem 1 października 2012 r.
8) Art. 9 ust. 2 zmieniony przez art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 3
października 2008 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz
niektórych innych ustaw (Dz.U.2008.201.1237) z dniem 15 listopada 2008
r.
9) Art. 9a dodany przez art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 13 lipca 2012 r. o
zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych innych ustaw
(Dz.U.2012.985) z dniem 1 października 2012 r.
10) Art. 10 zmieniony przez art. 10 pkt 1 ustawy z dnia 23 stycznia
2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w organizacji
i podziale zadań administracji publicznej w województwie
(Dz.U.2009.92.753) z dniem 1 sierpnia 2009 r.
11) Obecnie: Inspekcji Weterynaryjnej, zgodnie z ustawą z dnia 29
stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz.U.2004.33.287), która
weszła w życie z dniem 1 maja 2004 r.
12) Art. 17 uchylony przez art. 14 pkt 1 ustawy z dnia 25 marca 2011 r.
o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców
(Dz.U.2011.106.622) z dniem 1 lipca 2011 r.
13) Art. 18 ust. 1 zmieniony przez art. 14 pkt 2 ustawy z dnia 25 marca
2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i
przedsiębiorców (Dz.U.2011.106.622) z dniem 1 lipca 2011 r.
14) Art. 18 ust. 2 zmieniony przez art. 14 pkt 2 ustawy z dnia 25 marca
2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i
przedsiębiorców (Dz.U.2011.106.622) z dniem 1 lipca 2011 r.
15) Art. 18 ust. 3 zmieniony przez art. 14 pkt 2 ustawy z dnia 25 marca
2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i
przedsiębiorców (Dz.U.2011.106.622) z dniem 1 lipca 2011 r.
16) Art. 19 uchylony przez art. 14 pkt 3 ustawy z dnia 25 marca 2011 r.
o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców
(Dz.U.2011.106.622) z dniem 1 lipca 2011 r.
17) Art. 20 uchylony przez art. 14 pkt 3 ustawy z dnia 25 marca 2011 r.
o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców
(Dz.U.2011.106.622) z dniem 1 lipca 2011 r.
18) Art. 22a zmieniony przez art. 14 pkt 4 ustawy z dnia 25 marca 2011
r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i
przedsiębiorców (Dz.U.2011.106.622) z dniem 1 lipca 2011 r.
19) Art. 27 ust. 1 zmieniony przez art. 11 pkt 4 ustawy z dnia 29 lipca
2005 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale
zadań i kompetencji administracji terenowej (Dz.U.2005.175.1462) z
dniem 1 stycznia 2006 r.
20) Art. 27 ust. 2 zmieniony przez art. 11 pkt 4 ustawy z dnia 29 lipca
2005 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale
zadań i kompetencji administracji terenowej (Dz.U.2005.175.1462) z
dniem 1 stycznia 2006 r.
21) Z dniem 21 listopada 2012 r. art. 33 ust. 6 w jakim nie przewiduje
prawa członka Polskiego Związku Łowieckiego, wobec którego zastosowano
sankcję dyscyplinarną inną niż utrata członkostwa w Związku lub w kole
łowieckim, gdy przewinienie i orzeczona za nie sankcja nie mają
wyłącznie charakteru wewnątrzorganizacyjnego, do wniesienia odwołania
do sądu, został uznany za niezgody z art. 45 ust. 1 oraz art. 77 ust.
2, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 listopada 2012 r.
(Dz.U.2012.1281).
22) Z dniem 21 listopada 2012 r. art. 34 pkt 6 w zakresie, w jakim
dotyczy dyscyplinarnego sądownictwa łowieckiego, został uznany za
niezgody z art. 42 ust. 1 Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału
Konstytucyjnego z dnia 6 listopada 2012 r. (Dz.U.2012.1281).
23) Art. 37 ust. 1 pkt 5 dodany przez art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 13
lipca 2012 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych
innych ustaw (Dz.U.2012.985) z dniem 1 października 2012 r.
24) Art. 38 ust. 1 pkt 5 uchylony przez art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia
2009 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją zadań przez
Policję (Dz.U.2009.223.1777) z dniem 1 stycznia 2010 r.
25) Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń
utraciła moc zgodnie z art. 2 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001
r. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o
wykroczenia (Dz.U.2001.106.1149), która weszła w życie z dniem 17
października 2001 r.
26) Obecnie właściwość postępowania w sprawach o wykroczenia reguluje
ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o
wykroczenia (Dz.U.2001.106.1148), która weszła w życie z dniem 17
października 2001 r.
27) Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń
utraciła moc zgodnie z art. 2 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001
r. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o
wykroczenia (Dz.U.2001.106.1149), która weszła w życie z dniem 17
października 2001 r.
28) Przepisy regulujące organizację Straży Ochrony Przyrody wygasły z
związku z ustawą z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie
przyrody (Dz.U.2001.3.21), która weszła w życie z dniem 2 lutego 2001 r.
29) Art. 42 ust. 2 pkt 3 zmieniony przez art. 14 pkt 2 ustawy z dnia 18
października 2006 r. o zmianie i uchyleniu niektórych upoważnień do
wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.2006.220.1600) z dniem 1 stycznia
2007 r.
30) Art. 43 ust. 1 zmieniony przez art. 14 pkt 5 ustawy z dnia 25 marca
2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i
przedsiębiorców (Dz.U.2011.106.622) z dniem 1 lipca 2011 r.
31) Art. 43 ust. 2 pkt 1 lit. a):
- zmieniona przez art. 11 pkt 5 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o
zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale zadań i
kompetencji administracji terenowej (Dz.U.2005.175.1462) z dniem 1
stycznia 2006 r.
- zmieniona przez art. 10 pkt 3 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o
zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w organizacji i podziale
zadań administracji publicznej w województwie (Dz.U.2009.92.753) z
dniem 1 sierpnia 2009 r.
32) Art. 44 ust. 2:
- zmieniony przez art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o
zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale zadań i
kompetencji administracji terenowej (Dz.U.2005.175.1462) z dniem 1
stycznia 2006 r.
- zmieniony przez art. 10 pkt 4 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o
zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w organizacji i podziale
zadań administracji publicznej w województwie (Dz.U.2009.92.753) z
dniem 1 sierpnia 2009 r.
33) Art. 44 ust. 3 zmieniony przez art. 3 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 3
października 2008 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz
niektórych innych ustaw (Dz.U.2008.201.1237) z dniem 15 listopada 2008
r.
34) Art. 44 ust. 3a dodany przez art. 3 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 3
października 2008 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz
niektórych innych ustaw (Dz.U.2008.201.1237) z dniem 15 listopada 2008
r.
35) Art. 44 ust. 3b dodany przez art. 3 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 3
października 2008 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz
niektórych innych ustaw (Dz.U.2008.201.1237) z dniem 15 listopada 2008
r.
36) Art. 44 ust. 3b pkt 5a dodany przez art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy z
dnia 13 lipca 2012 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz
niektórych innych ustaw (Dz.U.2012.985) z dniem 1 października 2012 r.
37) Art. 44 ust. 5 dodany przez art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 13
lipca 2012 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych
innych ustaw (Dz.U.2012.985) z dniem 1 października 2012 r.
38) Art. 44 ust. 6 dodany przez art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 13
lipca 2012 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych
innych ustaw (Dz.U.2012.985) z dniem 1 października 2012 r.
39) Art. 44 ust. 7 dodany przez art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 13
lipca 2012 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych
innych ustaw (Dz.U.2012.985) z dniem 1 października 2012 r.
40) Art. 44 ust. 8 dodany przez art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 13
lipca 2012 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych
innych ustaw (Dz.U.2012.985) z dniem 1 października 2012 r.
41) Art. 44 ust. 9 dodany przez art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 13
lipca 2012 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych
innych ustaw (Dz.U.2012.985) z dniem 1 października 2012 r.
42) Art. 44 ust. 10 dodany przez art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 13
lipca 2012 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych
innych ustaw (Dz.U.2012.985) z dniem 1 października 2012 r.
43) Art. 44 ust. 11 dodany przez art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 13
lipca 2012 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych
innych ustaw (Dz.U.2012.985) z dniem 1 października 2012 r.
44) Art. 44 ust. 12 dodany przez art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 13
lipca 2012 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych
innych ustaw (Dz.U.2012.985) z dniem 1 października 2012 r.
45) Art. 44a dodany przez art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 3 października
2008 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych innych
ustaw (Dz.U.2008.201.1237) z dniem 15 listopada 2008 r.
46) Art. 44a ust. 1a dodany przez art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 13 lipca
2012 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych innych
ustaw (Dz.U.2012.985) z dniem 1 października 2012 r.
47) Art. 48 pkt 2:
- zmieniony przez art. 11 pkt 6 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o
zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale zadań i
kompetencji administracji terenowej (Dz.U.2005.175.1462) z dniem 1
stycznia 2006 r.
- zmieniony przez art. 10 pkt 5 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o
zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w organizacji i podziale
zadań administracji publicznej w województwie (Dz.U.2009.92.753) z
dniem 1 sierpnia 2009 r.
48) Art. 50 ust. 1 zmieniony przez art. 10 pkt 6 lit. a) ustawy z dnia
23 stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w
organizacji i podziale zadań administracji publicznej w województwie
(Dz.U.2009.92.753) z dniem 1 sierpnia 2009 r.
49) Art. 50 ust. 1b dodany przez art. 10 pkt 6 lit. b) ustawy z dnia 23
stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w
organizacji i podziale zadań administracji publicznej w województwie
(Dz.U.2009.92.753) z dniem 1 sierpnia 2009 r.
50) Art. 50 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez art. 11 pkt 7 ustawy z dnia 29
lipca 2005 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w
podziale zadań i kompetencji administracji terenowej
(Dz.U.2005.175.1462) z dniem 1 stycznia 2006 r.
51) Art. 50 ust. 3 dodany przez art. 10 pkt 6 lit. c) ustawy z dnia 23
stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w
organizacji i podziale zadań administracji publicznej w województwie
(Dz.U.2009.92.753) z dniem 1 sierpnia 2009 r.
52) Art. 50 ust. 4 dodany przez art. 10 pkt 6 lit. c) ustawy z dnia 23
stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w
organizacji i podziale zadań administracji publicznej w województwie
(Dz.U.2009.92.753) z dniem 1 sierpnia 2009 r.
53) Art. 52 pkt 3 zmieniony przez art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 13 lipca
2012 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych innych
ustaw (Dz.U.2012.985) z dniem 1 października 2012 r.
|