Omówienie kodeksu etycznego myśliwych Unii Europejskiej
Celem tego kodeksu jest wspieranie etyki myśliwskiej, jako ważnego uzupełnienia
systemu prawnego, bez względu na jego jakość. Myśliwy ponosi odpowiedzialność
za naturalne dziedzictwo, które musi zostać przekazane przyszłym pokoleniom
i musi przestrzegać nie tylko praw i przepisów łowieckich, lecz także praw rządzących
równowagą ekologiczną. Myśliwy musi być świadomy swoich zobowiązań i odpowiedzialności
w stosunku do przyrody w ogóle, a zwierzyny w szczególności, jak również w stosunku
do innych osób i własności. Wysokie normy zachowania pomogą w zdobyciu uznania
innych ludzi. Myślistwo, obecnie działalność rekreacyjna, kiedyś służyło zaspakajaniu
potrzeb materialnych; w dzisiejszej Europie nieuchronnie zawiera element hodowlany.
Ta zmiana w kierunku hodowlanej roli myśliwych już się rozpoczęła i powinna
być wspierana.
Zasady postępowania
I. Przestrzegaj ograniczeń swoich praw polowania , gdyż są one podyktowane
głownie przez ekologiczne wymagania zwierząt i ich środowiska.
1. Poluj tylko na gatunki łowne; strzelanie zwierząt należących
do gatunków chronionych nie jest godne myśliwego.
2. Nie wiąż przyjemności polowania z liczbą pozyskanych zwierząt.
Najlepszym myśliwym nie jest ten, który pozyskał najwięcej zwierzyny.
3. Przestrzegaj sezonów ochronnych, dozwolonych metod i granic polowania.
II. Zwierzynę traktuj z respektem.
1. Powstrzymuj się od wszelkich praktyk niezgodnych z prawem i etyką
łowiecką.
2. Nie stosuj metod nieselektywnego lub masowego pozyskania.
3. Nie poluj, gdy liczebność zwierzyny lub zdolność przezywania
u zwierząt są zmniejszone na skutek warunków naturalnych lub gdy wywołują one
wyjątkowe nagromadzenie ułatwiające zabijanie w nadmiarze w stosunku do normalnej
sytuacji. Ułatwiaj zwierzynie przetrwanie trudnych warunków.
4. Rozpoznaj zwierzynę przed strzałem.
5. Strzelaj tylko na normalne odległości i w normalnych warunkach
strzeleckich.
6. Nie strzelaj w pobliżu granic terenów chronionych, które są niezbędne
dla trwałej gospodarki łowieckiej.
7. Unikaj powodowania zbędnych cierpień zwierzynie i nie porzucaj
zranionej lub martwej zwierzyny; organizuj systematyczne poszukiwania.
8. Wykorzystuj jak najlepiej zwierzynę, która pozyskałeś.
9. Nie poluj dla zysku.
III. Staraj się być myśliwym kompetentnym i odpowiedzialnym.
1. Poznaj ekologię gatunków zwierząt łownych.
2. Poznaj prawa i przepisy dotyczące łowiectwa i ochrony przyrody.
3. Uczestnicz w akcjach zbiorowych mających na celu nie tylko obronę
interesów myśliwych, lecz także poprawę jakości zwierzyny.
4. Utrzymuj kontakty z władzami i stowarzyszeniami odpowiedzialnymi
za myślistwo i ochronę przyrody.
5. Rozmawiaj z urzędnikami ochrony środowiska oraz członkami społeczności
rolniczej i leśnej, by przestrzegali wymogów ochrony środowiska i zwierząt.
6. Bierz udział w badaniach naukowych nad zwierzyną.
7. Podnoś poziom wykształcenia i zachowania się młodych myśliwych
przez nauczanie i dawanie przykładu.
IV. Bądź świadom swojej odpowiedzialności za naturalne dziedzictwo całej ludzkości.
1. Zwracaj szczególną uwagę na gatunki migrujące i na określone
potrzeby gatunków przelatujących przez twój kraj.
2. Zwracaj uwagę na to, by tradycyjna metody polowań w każdym kraju
uwzględniały ochronę gatunków migrujących.
3. Pomagaj w badaniach naukowych nad ptactwem migrującym, zwłaszcza
odpowiadając na ankiety na temat liczebności i pozyskania oraz zwracając obrączki
znalezione na ptakach strzelonych lub znalezionych martwych.
V. Jesteś odpowiedzialny za swoje działania: ściśle przestrzegaj przepisów
bezpieczeństwa.
1. Gdy nie polujesz:
- pozostawiaj swą broń rozładowaną, jeśli to możliwe, rozłożoną
i umieszczoną z dala od dzieci dorosłych. To samo odnosi się do amunicji;
- podczas podróży miej broń rozłożoną i w futerale;
- utrzymuj swą broń w sprawności użytkowej.
2.Podczas polowania:
- stosuj najodpowiedniejszą broń i amunicję tak, tak by strzelanie
było prawidłowe;
- upewnij się, czy lufy twej broni nie są zablokowane;
- stosuj się do instrukcji prowadzącego polowanie;
- nie zamykaj zamka, dopóki lufy nie są skierowane do dołu:
- nigdy nie noś broni w położeniu poziomym;
- otwórz i rozładuj broń przed pokonywaniem przeszkód;
- rozładuj broń i zostaw otwarty zamek, gdy przemieszczasz się z
miejsca na miejsce podczas polowania;
- zlokalizuj swoich sąsiadów i wszystkich biorących udział w polowaniu
oraz osoby postronne i upewnij się , że one wiedzą gdzie jesteś;
- nigdy nie strzelaj w gęstwinę ani kierunku innej osoby, nawet
jeśli wydaje się pozostawać poza zasięgiem; zawsze upewnij się o ostatecznym
celu swego pocisku;
- bądź świadomy rykoszetów( na zmrożonym lub skalistym gruncie itp.
).
VI. Zwracaj uwagę na innych:
1. Unikaj wyrządzania szkód na polach i w lasach (tratowanie plonów,
niepokojenie zwierząt domowych, pozostawianie otwartych bram, itd.).
2. Chroń własność publiczną ( znaki, słupy ogłoszeniowe, linie telefoniczne,
linie wysokiego napięcia)
3. Bądź uprzejmy i pomocny dla innych w otoczeniu.
4. Nie zaśmiecaj; zbieraj łuski po wystrzelonych nabojach.
5. Pomagaj w zapobieganiu szkodom wyrządzanym przez zwierzynę w
plonach.
6. Dopilnuj, by wszelkie odszkodowania należne za takie szkody zostały
wypłacone.
VII. Bądź dobrym gospodarzem.
A. Chroń i hoduj populacje zwierzyny.
1. Ograniczaj odstrzały, by uzyskać optymalne zagęszczenie różnych
populacji i pozwolić na ich odnawianie.
2. Utrzymuj zdrowa, zrównoważoną i zróżnicowaną populację zwierzyny
przystosowaną do miejscowych warunków.
3. Śledź dokładnie liczebności i jakość zwierzyny.
4. Doceniaj ważną role drapieżników.
5. Natychmiast informuj odpowiednie władze o wystąpieniu chorób.
6. Utrzymuj lub odnawiaj pogłowie zwierzyny z miejscowych źródeł,
by uniknąć ryzyka genetycznego i zdrowotnego.
7. Nalegaj na organizacje przedstawicielskie, by negocjowały plany
pozyskania z miejscowymi władzami, ustalając rozmiar pozyskania oparty na zasadach
prawidłowej hodowli.
8. Unikaj praktyki uwalniania zwierzyny bezpośrednio przed lub podczas
polowania. 9.
Wspieraj zabiegi zwalczające kłusownictwo.
B. Chroń i urządzaj łowiska.
1. Pomagaj utrzymywać rozmaitość biotypów, co stanowi podstawę przyrody
i jest gwarancja przyszłości łowiectwa, przez ochronę istniejących środowisk
i ich odbudowę tam, gdzie jest to konieczne.
2. Działaj na rzecz zapobiegania niszczeniu bagien ważnych dla zwierzyny
i gatunków migrujących.
3. Zagospodaruj łowiska tak, by zaspakajały potrzeby zwierzyny w
ciągu całego roku.
4. Unikaj zbędnego niepokojenia zwierzyny w porze godów.
5. Prowadź wspólne działania ze społecznością rolników i leśników
w celu ograniczenia szkodliwych praktyk (zabiegi chemiczne, karczowanie skarp
i żywopłotów, zasypywanie sadzawek i rowów, wypalanie rżysk, itd.).
Ryszard Dzięciołowski
Na podstawie materiałów FACE
[Łowiec Polski Nr.10 (1841) , październik 1999]
|