Dz.U.05.61.548
2010-10-21 zm.
Dz.U.2010.186.1250 § 1
2011-12-14 zm.
Dz.U.2011.257.1548 § 1
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ŚRODOWISKA 1)
z dnia 23 marca
2005 r.
w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowania i znakowania tusz
(Dz. U. z dnia 15 kwietnia 2005 r.)
(tekst jednolity po zmianach)
Na podstawie art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1995 r. -
Prawo łowieckie (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 372, z późn. zm.2))
zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§
1. Rozporządzenie określa:
1) szczegółowe warunki wykonywania
polowania;
2) szczegółowe warunki znakowania
tusz łosi, jeleni, danieli, muflonów, saren i dzików;
3) wzór upoważnienia do
wykonywania polowania indywidualnego;
4) wzór książki ewidencji pobytu
na polowaniu indywidualnym.
§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu
jest mowa o:
1) ambonie - rozumie się przez to
nadziemne stanowisko myśliwskie, z którego korzystają myśliwi w czasie
polowania, oczekując na zwierzynę;
2) broni załadowanej - rozumie się
przez to broń z co najmniej jednym nabojem umieszczonym w komorze
nabojowej lub w znajdującym się w broni magazynku;
3) chmarze - rozumie się przez to
stado łosi, jeleni lub danieli;
4) flance - rozumie się przez to
skrzydło linii myśliwych zagięte w kierunku nadchodzącej naganki;
5) licówce - rozumie się przez to
łanię prowadzącą chmarę i czuwającą nad jej bezpieczeństwem;
5a) (1) maksymalnym załadowaniu broni -
rozumie się
przez to całkowite załadowanie magazynka oraz wprowadzenie naboi do
wszystkich komór nabojowych broni;
6) (2) miocie -
rozumie się przez
to określony teren zawarty między naganką - przed rozpoczęciem pędzenia
- a myśliwymi, z którego wypłaszana jest zwierzyna, a w przypadku
polowania zbiorowego z ambon - teren wyznaczony przez organizatora
polowania, na którym rozmieszczone są ambony i porusza się naganka;
7) myśliwym - rozumie się przez to
osobę fizyczną uprawnioną do wykonywania polowania;
8) nagance - rozumie się przez to
jednego naganiacza lub grupę naganiaczy współpracujących ze sobą;
9) narogach - rozumie się przez to
jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny grubej: płuca, serce, wątrobę i
nerki;
10) naganiaczu - rozumie się przez
to uczestnika polowania, którego zadaniem jest naganianie zwierzyny;
10a) (3) nęcisku - rozumie się przez to miejsce wabienia
zwierzyny,
gdzie wykłada się przynętę;
11) nocy - rozumie się przez to
okres doby zaczynający się godzinę po zachodzie słońca i kończący się
godzinę przed wschodem słońca;
12) otoku - rozumie się przez to
linkę, na której prowadzony jest pies;
13) (4) pędzeniu -
rozumie się
przez to naganianie zwierzyny przez nagankę w kierunku linii myśliwych
stojących na stanowiskach, a w przypadku polowania zbiorowego z ambon -
naganianie zwierzyny przez nagankę poruszającą się w miocie;
14) podkładaczu z psem - rozumie
się przez to myśliwego pędzącego zwierzynę z psem lub psami w miocie;
14a) (5) polowaniu indywidualnym -
rozumie się przez
to polowanie wykonywane przez jednego myśliwego działającego
niezależnie od innych myśliwych znajdujących się w tym samym obwodzie
łowieckim oraz polowanie na drapieżniki przy stogach i norach,
wykonywane przez więcej niż jednego myśliwego z udziałem podkładacza z
psem, oraz polowanie na ptactwo, w którym współpracuje ze sobą nie
więcej niż trzech myśliwych korzystających z psa;
14b) (6) polowaniu przy stogach -
rozumie się przez
to polowanie na drapieżniki z udziałem psów, na którym myśliwi zajmują
stanowiska przy stogach i oddają strzały wyłącznie do zwierzyny
odchodzącej od stogów;
14c) (7) polowaniu zbiorowym - rozumie
się przez to
polowanie wykonywane z udziałem co najmniej dwóch współdziałających ze
sobą myśliwych albo myśliwego i naganiacza, zorganizowane przez
dzierżawcę albo zarządcę obwodu łowieckiego, prowadzone przez
prowadzącego polowanie; polowaniem zbiorowym nie jest poszukiwanie
postrzałka, o którym mowa w §
5 ust. 1 pkt 2 i 3;
14d) (8) polowaniu zbiorowym z ambon -
rozumie się
przez to polowanie zbiorowe, na którym myśliwi zajmują stanowiska
wyłącznie na ambonach umożliwiających oddanie strzału z wysokości co
najmniej 2 m (odległość od powierzchni gruntu do podłogi w ambonie) i
na którym każde pędzenie rozpoczyna się i kończy o czasie wyznaczonym
przez prowadzącego polowanie;
15) postrzałku - rozumie się przez
to zranioną w wyniku postrzału zwierzynę;
15a) (9) prowadzącym polowanie -
rozumie się przez
to osobę wyznaczoną przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego do
kierowania przebiegiem polowania zbiorowego;
16) przyspieszniku - rozumie się
przez to urządzenie zmniejszające, przy oddawaniu strzału, siłę oporu
języka spustowego;
17) przystrzelaniu broni - rozumie
się przez to wyregulowanie przyrządów celowniczych, a następnie
sprawdzenie na strzelnicy celności oddawanych strzałów;
18) stanowisku - rozumie się przez
to miejsce, na którym myśliwy podczas polowania zbiorowego oczekuje na
zwierzynę.
Rozdział 2
Warunki
wykonywania polowania
§ 3. (10) 1. Do
wykonywania
polowania oraz odstrzału zwierząt
stanowiących nadzwyczajne zagrożenie dla życia, zdrowia lub gospodarki
człowieka dopuszczona jest wyłącznie myśliwska broń palna długa
centralnego zapłonu, o lufach gwintowanych lub gładkich, z wyłączeniem
broni czarnoprochowej, pistoletów i rewolwerów, z której po maksymalnym
załadowaniu można oddać najwyżej sześć pojedynczych strzałów, z tym że
do magazynka broni samopowtarzalnej można załadować jednorazowo
najwyżej dwa naboje.
2. Używana do polowania broń myśliwska o lufach gwintowanych musi
posiadać kaliber minimum 5,6 mm i być przeznaczona do strzelania
amunicją charakteryzującą się energią pocisku nie mniejszą niż 1000 J w
odległości 100 m od wylotu lufy.
3. Polowanie na zwierzynę grubą odbywa się, z zastrzeżeniem ust. 4,
wyłącznie z użyciem broni myśliwskiej, o której mowa w ust. 2, oraz
naboi myśliwskich z pociskami półpłaszczowymi, przy czym:
1) przy polowaniu na łosie energia
pocisku w odległości 100 m od wylotu lufy nie może być mniejsza niż
2500 J;
2) przy polowaniu na jelenie,
daniele, muflony i dziki, z wyłączeniem dzików warchlaków, energia
pocisku w odległości 100 m od wylotu lufy nie może być mniejsza niż
2000 J
4. Dopuszcza się polowanie na zwierzynę grubą, z wyjątkiem łosi i
jeleni byków, z użyciem broni myśliwskiej o lufach gładkich oraz
myśliwskich naboi kulowych.
5. Do wykonywania polowania na zwierzynę drobną, z zastrzeżeniem ust.
6, używa się wyłącznie broni myśliwskiej o lufach gładkich oraz
myśliwskich naboi śrutowych ze śrutem o średnicy do 4,5 mm
6. Do wykonywania polowania na drapieżniki używa się broni myśliwskiej
o lufach gwintowanych oraz myśliwskich naboi z pociskami
półpłaszczowymi i pełnopłaszczowymi lub broni myśliwskiej o lufach
gładkich oraz naboi myśliwskich wymienionych w ust. 4 lub 5.
§ 4. (11) 1. Do
wykonywania
polowania dopuszcza się używanie wyłącznie
urządzeń optycznych, w których obraz celu powstaje w świetle naturalnym
i nie jest przetwarzany przez urządzenia elektroniczne, przy czym znak
celowniczy w urządzeniu optycznym może być podświetlany. Urządzenie
optyczne może zawierać dalmierz.
2. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy lornetek używanych
do obserwacji.
3. Dopuszcza się dochodzenie postrzałka z użyciem sztucznego źródła
światła, nieprzytwierdzonego do broni.
§ 5. 1. (12) Przy
wykonywaniu
polowania należy brać pod uwagę, że:
1) polowanie z psami lub naganką
może odbywać się w okresie od dnia 1 października do dnia 31 stycznia;
ograniczenie to nie dotyczy polowania z psami lub naganką na ptactwo
łowne, z psami lub naganką na drapieżniki oraz poszukiwania postrzałka
z psem na otoku;
2) poszukiwanie postrzałka
zwierzyny grubej w obwodzie łowieckim, w którym myśliwy nie ma
upoważnienia do wykonywania polowania, może odbywać się pod warunkiem
niezwłocznego zawiadomienia o tym dzierżawcy lub zarządcy obwodu
łowieckiego, nie później jednak niż po upływie 12 godzin od rozpoczęcia
poszukiwań; poszukujący postrzałka może korzystać z pomocy naganiacza
lub innego myśliwego, a także korzystać z psa prowadzonego na otoku;
3) dopuszcza się poszukiwanie
postrzałka zwierzyny grubej na terenie niewchodzącym w skład obwodu
łowieckiego za zgodą władającego terenem i z zachowaniem szczególnych
środków bezpieczeństwa; poszukujący postrzałka może korzystać z pomocy
naganiacza lub innego myśliwego, a także korzystać z psa prowadzonego
na otoku;
4) zgoda, o której mowa w pkt 3,
nie musi być wydawana w każdym przypadku postrzelenia zwierzyny, lecz
może być wydawana dzierżawcy lub zarządcy sąsiadującego z tym terenem
obwodu łowieckiego na określony czas lub mieć charakter stały;
5) myśliwy powinien poszukiwać,
dochodzić i uśmiercić ranną zwierzynę możliwie szybko i w sposób
oszczędzający jej niepotrzebnych cierpień;
6) dopuszcza się podniesienie
zwierzyny drobnej, która padła po strzale w polu widzenia od granicy
obwodu łowieckiego, w którym myśliwy wykonuje polowanie;
7) polowanie na ptactwo może
odbywać się pod warunkiem używania ułożonego w tym celu psa, z tym że
jeden pies przypada na nie więcej niż trzech myśliwych;
8) polowanie na zwierzynę grubą
może odbywać się pod warunkiem zapewnienia w poszukiwaniach postrzałka
udziału ułożonego w tym celu psa.
2. Jeżeli dzień 1 października przypada na dzień następny po dniu
wolnym od pracy, okres polowań z psami lub naganką, o którym mowa w
ust. 1 pkt 1, rozpoczyna się pierwszego z dni wolnych od pracy
bezpośrednio przed dniem 1 października.
3. (13) Jeżeli dzień 31 stycznia przypada na dzień
poprzedzający dzień
wolny od pracy, okres polowań z psami lub naganką, o którym mowa w ust.
1 pkt 1, kończy się ostatniego dnia wolnego od pracy z dni
następujących bezpośrednio po dniu 31 stycznia.
4. Przy określaniu rozpoczęcia i zakończenia okresu polowań z psami lub
naganką, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przyjmuje się, że dzień wolny od
pracy to niedziele i święta, określone w odrębnych przepisach o dniach
wolnych od pracy, oraz soboty.
§ 6. (14) 1.
Podczas polowania
nie strzela się do:
1) licówki;
2) zwierzyny przy paśnikach,
lizawkach, pasach zaporowych oraz punktach stałego dokarmiania, z
wyjątkiem polowań na dziki i drapieżniki przy nęciskach; myśliwy
powinien ustalić u dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego
lokalizację nęcisk w obwodzie łowieckim, a dzierżawca lub zarządca
obwodu łowieckiego powinien uzgodnić ich lokalizację na terenach
leśnych z właściwym nadleśnictwem;
3) zwierzyny z pojazdów
silnikowych i zaczepionych do nich przyczep, naczep lub innych urządzeń
oraz z pojazdów konnych, a także z łodzi o napędzie silnikowym z
pracującym silnikiem;
4) zwierzyny na ogrodzonych
poletkach żerowych;
5) ptactwa niebędącego w locie, z
wyjątkiem jarząbków, gęsi i łysek;
6) zajęcy pozostających w bezruchu;
7) celów nierozpoznanych.
2. Podczas polowania zabrania się wykorzystywania:
1) oślepionych lub okaleczonych
zwierząt użytych jako wabiki;
2) urządzeń odtwarzających
nagrania głosów zwierząt w celu wabienia i płoszenia zwierzyny;
3) urządzeń elektrycznych lub
elektronicznych, które mogą zabijać lub ogłuszać;
4) luster i innych urządzeń
oślepiających;
5) gazu i dymu do wypłaszania
zwierząt.
§ 7. 1. Polowanie w nocy może
odbywać się na:
1) (15) dziki, piżmaki
i
drapieżniki - przez myśliwego wyposażonego w myśliwską broń palną z
zamontowanym celowniczym urządzeniem optycznym, o którym mowa w § 4
ust. 1, oraz lornetkę i latarkę;
2) gęsi i kaczki - na zlotach i
przelotach.
2. Myśliwy polujący w nocy jest obowiązany zachować wyjątkową
ostrożność, a w szczególności:
1) znać dokładnie teren w rejonie
polowania;
2) nie strzelać w kierunku osad i
dróg publicznych;
3) przed strzałem, w przypadku
określonym w ust. 1 pkt 1, osobiście rozpoznać przez lornetkę cel i
teren na linii strzału;
4) w razie oddania strzału i
niepodniesienia zwierzyny w nocy sprawdzić wynik strzału przy świetle
dziennym.
Rozdział
3
Przepisy o zachowaniu bezpieczeństwa
na polowaniach
§ 8. Myśliwy jest
odpowiedzialny za bezpieczne używanie broni i
amunicji i jest obowiązany do przestrzegania następujących zasad:
1) używania broni myśliwskiej
sprawnej technicznie;
2) przystrzeliwania broni co
najmniej raz w roku;
3) sprawdzania każdorazowo przed
załadowaniem broni, czy lufy nie są zatkane;
4) trzymania broni zawsze lufami
skierowanymi w górę lub w dół: podczas ładowania i rozładowania broni,
poruszania się w terenie, w czasie przerw w polowaniu, zajmowania
miejsca w pojeździe lub wychodzenia z niego i w innych podobnych
okolicznościach - niezależnie od tego, czy broń jest załadowana, czy
rozładowana.
§ 9. 1. Przy przechodzeniu,
przejeżdżaniu lub przebywaniu w obwodzie
łowieckim, w którym myśliwy nie ma upoważnienia do wykonywania
polowania, przy korzystaniu z publicznych środków lokomocji oraz w
czasie przebywania na terenie miast i osiedli broń myśliwego musi być
rozładowana i znajdować się w futerale.
2. Przy przechodzeniu lub przejeżdżaniu przez tereny zabudowane, albo
poruszaniu się pojazdem, w obwodzie, w którym myśliwy wykonuje
polowanie, broń powinna być rozładowana.
§ 10. 1. Na polowaniu zbiorowym
broń wolno załadować dopiero po zajęciu
stanowiska przed pierwszym pędzeniem.
2. Na polowaniu zbiorowym między pędzeniami myśliwy musi usunąć naboje
z komór nabojowych przed zejściem ze stanowiska. Ponowne wprowadzenie
nabojów do komór nabojowych może nastąpić dopiero po zajęciu stanowiska
w następnym pędzeniu.
3. Po zakończeniu ostatniego pędzenia, przed zejściem ze stanowiska,
myśliwy musi broń rozładować.
4. Prowadzący polowanie powinien wyrywkowo sprawdzać w czasie przerw w
polowaniu, czy myśliwi usunęli naboje z komór nabojowych, a po jego
zakończeniu, czy myśliwi rozładowali broń.
5. (16) Używanie optycznych przyrządów celowniczych na
polowaniu
zbiorowym jest możliwe pod warunkiem, że luneta ma ustawioną krotność
nie większą niż trzy. Ograniczenie krotności lunety nie dotyczy polowań
zbiorowych z ambon.
§ 11. 1. Podczas przechodzenia
przez przeszkody terenowe, a w
szczególności rowy, kładki, płoty, wchodzenia i schodzenia z ambony
oraz podczas przerw w polowaniu, podczas których broń nie jest
odkładana, myśliwy musi usunąć naboje z komór nabojowych.
2. W czasie poruszania się w terenie nierównym, zakrzewionym, grząskim,
śliskim, w głębokim śniegu, w momencie karcenia psa lub odbierania od
niego aportu, troczenia ptactwa broń musi być zabezpieczona przed
możliwością oddania strzału.
3. Odłożona w czasie przerw w polowaniu broń musi być rozładowana,
znajdować się w pobliżu i w polu widzenia myśliwego oraz być
zabezpieczona przed upadkiem.
§ 12. Nie celuje się i nie
strzela się do zwierzyny, jeżeli:
1) na linii strzału znajdują się
myśliwi lub inne osoby albo zwierzęta gospodarskie, budynki lub
pojazdy, a odległość od nich nie gwarantuje warunków bezpiecznego
strzału;
2) zwierzyna znajduje się na
szczytach wzniesień;
3) zwierzyna znajduje się w
odległości mniejszej niż 200 metrów od pracujących maszyn rolniczych.
§ 13. 1. Celowanie do zwierzyny
i oddanie strzału jest dopuszczalne
dopiero po osobistym dokładnym rozpoznaniu zwierzyny oraz w warunkach
gwarantujących skuteczność strzału i możliwość podniesienia strzelonej
zwierzyny oraz bezpieczeństwo otoczenia.
2. Myśliwy może oddać strzał do zwierzyny znajdującej się od niego w
odległości nie większej niż:
1) 40 m - w razie strzału śrutem
lub kulą z broni o lufach gładkich;
2) 100 m - w razie strzału kulą z
broni o lufach gwintowanych, przy wykorzystaniu otwartych przyrządów
celowniczych;
3) 200 m - w razie strzału kulą z
broni o lufach gwintowanych, przy wykorzystaniu optycznych przyrządów
celowniczych.
§ 14. Przyspiesznika używa się
jedynie na polowaniu indywidualnym, przy
czym jego naciąganie może nastąpić dopiero po dokładnym rozpoznaniu
zwierzyny i złożeniu się do strzału; jeżeli strzał nie nastąpił, broń
należy zabezpieczyć przed możliwością oddania strzału, a następnie
zwolnić przyspiesznik.
§ 15. 1. Myśliwy nie może
wykonywać polowania w stanie po użyciu
alkoholu lub innych środków odurzających.
2. Na polowaniu zbiorowym prowadzący polowanie nie dopuszcza lub
wyklucza z polowania osoby nieprzestrzegające reguł, o których mowa w
ust. 1.
§ 16. 1. Myśliwy jest
obowiązany zachować szczególną ostrożność w
posługiwaniu się bronią:
1) w terenie o ograniczonej
widoczności lub w warunkach zmniejszających widoczność;
2) przy nasilonych pracach w polu,
pracach pielęgnacyjnych i eksploatacyjnych w lesie oraz przy zbiorze
runa leśnego.
2. W sytuacji, gdy myśliwemu towarzyszy osoba nieposiadająca uprawnień
do wykonywania polowania, jest on obowiązany pouczyć ją o sposobie
zachowania się na polowaniu.
§ 17. Na polowaniu zbiorowym:
1) nie wolno strzelać wzdłuż linii
myśliwych; za strzał wzdłuż linii myśliwych uważa się strzał, przy
którym pocisk kulowy lub skrajne śruty wiązki przechodzą lub w
przedłużeniu przeszłyby w odległości mniejszej niż 10 m od stanowiska
sąsiada;
2) nie wolno strzelać ze
stanowiska na linii myśliwych w kierunku stanowisk na flankach i ze
stanowisk na flankach w kierunku linii myśliwych, jeżeli odległość
między tymi stanowiskami lub ukształtowanie terenu nie zapewnia
bezpieczeństwa;
3) nie wolno zajmować stanowisk w
rowach, wykopach i zagłębieniach terenu;
4) po zajęciu stanowiska myśliwy
jest obowiązany przyjąć pozycję stojącą lub siedzącą;
5) oddanie strzału może nastąpić
jedynie z pozycji stojącej; ograniczenie to nie dotyczy strzałów
oddawanych z ambon;
6) strzał kulą do zwierzyny
znajdującej się poza miotem jest dopuszczalny na odległość nie większą
niż 100 m;
7) (17) strzał kulą do
zwierzyny
znajdującej się w miocie jest dopuszczalny, z zachowaniem szczególnej
ostrożności, na odległość nie większą niż 40 m, a w przypadku polowania
zbiorowego z ambon - na odległość nie większą niż 80 m;
8) (18) oddawanie
strzału do
zwierzyny płowej w miot może nastąpić tylko za zgodą prowadzącego
polowanie, w warunkach gwarantujących bezpieczeństwo; zgoda taka nie
jest wymagana podczas polowania zbiorowego z ambon;
9) nie wolno strzelać do zwierzyny
znajdującej się w miocie, jeżeli naganka znajduje się od myśliwego w
odległości mniejszej niż 150 m w terenie otwartym i w odległości
mniejszej niż 100 m w terenie leśnym;
10) wolno strzelać do ptactwa w
locie w kierunku naganki lub w kierunku innych myśliwych, jeżeli strzał
oddaje się w górę pod kątem nie mniejszym niż 60°, a na linii strzału
nie ma gałęzi lub innych przeszkód;
11) oddawanie strzału między
poszczególnymi pędzeniami jest dopuszczalne, za zgodą prowadzącego
polowanie, tylko do zwierzyny postrzelonej lub chorej.
§ 18. Podczas polowania z łodzi
tylko jeden myśliwy w danym momencie
może strzelać do zwierzyny, oddając strzał w kierunku innym niż osoby
znajdujące się na łodzi.
§ 19. W razie nieszczęśliwego
wypadku na polowaniu zbiorowym,
prowadzący polowanie przerywa polowanie w celu natychmiastowego
zorganizowania pomocy poszkodowanemu, a następnie:
1) udziela pierwszej pomocy
poszkodowanemu;
2) organizuje transport
poszkodowanego do placówki służby zdrowia lub wzywa lekarza;
3) zabezpiecza miejsce i ślady
wypadku;
4) w miarę możliwości odtwarza
okoliczności, w których zdarzył się wypadek, ustala jego świadków i
sporządza odręczny szkic sytuacyjny;
5) sporządza protokół.
§ 20. 1. Jeżeli nieszczęśliwy
wypadek na polowaniu zbiorowym powstał w
związku z użyciem broni, prowadzący polowanie, oprócz obowiązków
określonych w § 19, jest
obowiązany:
1) odebrać i zabezpieczyć broń
sprawcy i poszkodowanego;
2) bezzwłocznie powiadomić o
wypadku najbliższą jednostkę Policji;
3) ustalić numery stanowisk, jakie
w momencie zaistnienia wypadku zajmowali myśliwi, i zabezpieczyć kartki
z numerami stanowisk.
2. Protokół, o którym mowa w §
19 pkt 5, sporządza się w trzech
egzemplarzach podpisanych przez prowadzącego polowanie oraz świadków
wypadku.
3. Protokoły przekazuje się dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego,
a w przypadku, o którym mowa w ust. 1, również Policji.
Rozdział 4
Polowanie indywidualne
§ 21. (19)
Polowanie
indywidualne nie może odbywać się z użyciem
naganki lub udziałem podkładacza z psem, z wyjątkiem polowania na
drapieżniki przy stogach i norach oraz polowania na ptactwo.
§ 21a. (20)
Polowanie
indywidualne nie może odbywać się równocześnie z
polowaniem zbiorowym w tym samym obwodzie łowieckim.
§ 22. 1. Polowanie indywidualne
jest wykonywane w celu wejścia w
posiadanie zwierzyny, którą określa upoważnienie do wykonywania
polowania indywidualnego, zwane dalej "upoważnieniem".
2. Upoważnienie jest drukiem ścisłego zarachowania i jest wydawane na
jeden obwód łowiecki w dwóch egzemplarzach, po jednym dla myśliwego
oraz dla dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego.
3. Wydane upoważnienie może zostać przedłużone tylko jeden raz.
4. Myśliwy przekazując do punktu skupu tusze zwierzyny pozyskanej na
polowaniu indywidualnym, okazuje egzemplarz upoważnienia osobie
prowadzącej punkt skupu celem dokonania stosownej adnotacji.
5. (21) Myśliwy jest obowiązany zwrócić wydającemu
upoważnienie po jego
wykorzystaniu lub utracie przez nie terminu ważności lub przedłożyć mu
upoważnienie, na jego żądanie, w celu dokonania korekty (wykreślenie
zwierzyny do odstrzału) w przypadku zrealizowania planu pozyskania
danego gatunku zwierzyny.
6. Wzór upoważnienia stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.
§ 23. (22) 1. Na
terenie obwodu
łowieckiego znajduje się jedna książka
ewidencji pobytu myśliwych na polowaniu indywidualnym, zwana dalej
"książką ewidencji".
2. Wpisów w książce ewidencji mogą dokonywać wyłącznie myśliwi
wykonujący polowanie lub myśliwi przez nich upoważnieni do dokonania
wpisu lub osoby upoważnione przez dzierżawcę albo zarządcę obwodu
łowieckiego do dokonywania tych wpisów.
3. Wpis dotyczący terminu rozpoczęcia polowania musi być dokonany przed
jego rozpoczęciem, jednak nie wcześniej niż 24 godziny przed
rozpoczęciem polowania.
4. W miejscu wskazanym w książce ewidencji jako miejsce wykonywania
polowania nie może w tym samym czasie, bez zgody myśliwego wykonującego
polowanie w tym miejscu, polować inny myśliwy.
5. Dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego jest obowiązany
poinformować pisemnie właściwego nadleśniczego o miejscu wyłożenia
książki ewidencji oraz o danych personalnych (imię, nazwisko i adres)
osoby upoważnionej albo osób upoważnionych do dokonywania wpisów, a
także okazywać mu ją lub upoważnionej przez niego osobie oraz innym
upoważnionym do tego osobom na każde żądanie.
5. Książka ewidencji stanowi własność dzierżawcy lub zarządcy obwodu
łowieckiego i nie może być bez ich zgody przemieszczana z określonego
miejsca jej wyłożenia.
§ 24. Wzór książki ewidencji
stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.
Rozdział 5
Polowanie zbiorowe
§ 25. (23) 1.
Polowanie
zbiorowe może być wykonywane z udziałem zarówno
naganki, jak i psów.
2. Pierwsze pędzenie nie może rozpocząć się wcześniej niż o wschodzie
słońca, a ostatnie pędzenie nie może zakończyć się później niż o
zachodzie słońca.
§ 26. 1. Prowadzący polowanie
jest odpowiedzialny za jego
przeprowadzenie zgodnie z przepisami oraz w warunkach zapewniających
bezpieczeństwo uczestnikom i otoczeniu.
2. Prowadzący polowanie powinien przeprowadzać je w sposób
niepowodujący szkód w uprawach.
3. Prowadzący polowanie może zlecić uczestnikom wykonanie niektórych
czynności związanych z polowaniem.
§ 27. 1. Podczas polowania
zbiorowego jego uczestnicy są obowiązani
podporządkować się poleceniom prowadzącego polowanie.
2. Jeżeli polecenia wydawane przez prowadzącego polowanie zbiorowe lub
sposób prowadzenia przez niego polowania są sprzeczne z obowiązującymi
przepisami lub mogą zagrażać bezpieczeństwu otoczenia, myśliwy może
wycofać się z polowania, zawiadamiając o tym prowadzącego polowanie.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, myśliwy zawiadamia o tym
niezwłocznie dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego.
§ 28. (24)
Dzierżawca lub
zarządca obwodu łowieckiego, kierując się
troską o bezpieczeństwo osób i mienia, uprzednio zawiadamia właściwych
miejscowo nadleśniczych oraz wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) o
terminach organizowanych przez siebie polowań zbiorowych.
§ 29. 1. Prowadzący polowanie
lub wyznaczony przez niego myśliwy przed
rozpoczęciem polowania sporządza listę naganiaczy, dokonuje odprawy
naganki, informuje o warunkach polowania, w szczególności o obowiązkach
i sposobie zachowania się podczas polowania, w tym używania psów i
dochodzenia postrzałków.
2. Osoby przyjęte do naganki należy otoczyć opieką, a w czasie
polowania sprawdzać ich obecność.
3. Organizujący polowanie zbiorowe oraz prowadzący to polowanie są
odpowiedzialni za zaopatrzenie naganiaczy w wierzchnie okrycie
zapewniające ich dobrą widzialność przez myśliwych.
§ 30. 1. Prowadzący polowanie
jest odpowiedzialny za sporządzenie listy
myśliwych przed przystąpieniem do odprawy.
2. Polowanie uważa się za rozpoczęte z chwilą przystąpienia do odprawy
myśliwych.
§ 31. 1. Prowadzący polowanie w
trakcie odprawy myśliwych powinien:
1) poinformować, jaką zwierzynę, w
jakiej ilości przewidziano do odstrzału;
2) poinformować, komu powierzono
apteczkę;
3) omówić przewidziane sygnały i
obowiązujące zasady bezpieczeństwa, ze szczególnym uwzględnieniem
aktualnych warunków terenowych i atmosferycznych, oraz przekazać inne
uwagi dotyczące polowania;
4) okazać myśliwym uczestniczącym
w polowaniu wszystkie psy, które mogą brać udział w tym polowaniu;
5) sprawdzić dokumenty
uprawniające do udziału w polowaniu.
2. Po odprawie dokonuje się losowania stanowisk; numeracja stanowisk
zaczyna się od lewej flanki.
3. Prowadzący polowanie może nie brać udziału w losowaniu stanowisk; w
takim przypadku po rozprowadzeniu ma obowiązek zająć stanowisko za
ostatnim z rozprowadzonych myśliwych.
§ 32. 1. Na polowaniu używa się
sygnałów dźwiękowych oznaczających:
1) ruszenie naganki;
2) zakaz strzału w miot;
3) koniec pędzenia i obowiązek
usunięcia nabojów z komór nabojowych.
2. Prowadzący polowanie:
1) ustala rodzaj sygnałów
oznaczających czynności, o których mowa w ust. 1;
2) (25) może zarządzić
pominięcie
pierwszego i drugiego sygnału jako niecelowych lub mogących wprowadzić
w błąd uczestników polowania; naganka rusza wówczas o godzinie
określonej przez prowadzącego polowanie;
3) jest obowiązany w przypadku, o
którym mowa w pkt 2, poinformować wszystkich uczestników polowania o
tych zmianach i o znaczeniu każdego sygnału;
4) jest odpowiedzialny za
rozprowadzenie myśliwych na stanowiska;
5) powinien każdorazowo, przed
rozprowadzeniem myśliwych na stanowiska, podać im miejsce lub kierunek
zbiórki po zakończeniu pędzenia.
§ 33. Na polowaniu zbiorowym:
1) myśliwy zajmuje stanowisko w
miejscu wskazanym mu przez rozprowadzającego, przy czym wolno mu
przesunąć się nie więcej niż trzy metry w prawo lub w lewo wzdłuż linii
myśliwych;
2) w czasie zajmowania stanowisk
oraz na stanowisku myśliwy jest obowiązany zachowywać się cicho i
spokojnie;
3) po zajęciu stanowiska myśliwy
nawiązuje łączność wzrokową z myśliwymi na sąsiednich stanowiskach i w
miarę możliwości potwierdza to widocznym ruchem ręki;
4) myśliwy pozostaje na stanowisku
aż do sygnału oznajmiającego koniec pędzenia, z zastrzeżeniem pkt 5;
5) w sytuacji wymagającej
niesienia w nagłych wypadkach pomocy innym osobom myśliwy, schodząc ze
stanowiska, powinien w miarę możliwości powiadomić o tym swoich
sąsiadów oraz rozładować broń, z zastrzeżeniem pkt 6;
6) zejście ze stanowiska z bronią
załadowaną jest dopuszczalne tylko w razie konieczności udzielenia
pomocy osobie zaatakowanej przez zwierzynę;
7) (26) myśliwy jest
obowiązany
posiadać na wierzchnim okryciu jaskrawe elementy garderoby,
zapewniające jego dobrą widzialność przez innych uczestników polowania.
§ 34. 1. Na polowaniu zbiorowym
na zwierzynę grubą prowadzący polowanie
może obsadzić myśliwymi stałe miejsca przechodzenia zwierzyny, w tym
także z boków i z tyłu pędzenia.
2. Jeżeli myśliwy lub myśliwi spełniają w danym pędzeniu rolę naganki,
obowiązuje ich bezwzględny zakaz strzelania, z uwzględnieniem ust. 3, a
broń muszą mieć rozładowaną.
3. Jeżeli nagankę stanowią wyłącznie jeden lub dwaj myśliwi
korzystający z psów, prowadzący polowanie może zezwolić jednemu lub obu
na strzelanie podczas pędzenia wyłącznie do dzików.
4. Jeżeli w polowaniu na zwierzynę grubą dopuszcza się możliwość
strzelania zajęcy, do naganiania zwierzyny nie wolno używać psów.
§ 35. Polowanie na zające
odbywa się przy udziale co najmniej sześciu
myśliwych, z uwzględnieniem dodatkowo następujących warunków:
1) pędzenie odbywa się bez udziału
psów;
2) myśliwi są rozstawieni na linii
wzdłuż jednego z boków miotu i na flankach, a naganka jest rozstawiona
naprzeciwko tej linii;
3) na flance nie może znajdować
się więcej niż dwóch myśliwych.
§ 36. 1. Myśliwy po zajęciu
stanowiska może strzelać do ukazującej się
zwierzyny, pod warunkiem że jego sąsiedzi zajęli już stanowiska.
2. Myśliwy może strzelać do zwierzyny znajdującej się co najwyżej w
połowie odległości między stanowiskami, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Do zwierzyny znajdującej się bliżej stanowiska sąsiada wolno
strzelać dopiero po oddaniu przez niego dwóch nieskutecznych strzałów
lub po wyraźnym zasygnalizowaniu przez niego rezygnacji z oddania
strzałów lub drugiego strzału.
§ 37. W przypadku małych
odległości między stanowiskami myśliwych
prowadzący polowanie zbiorowe może zarządzić strzelanie tylko w lewą
stronę; ograniczenie to nie dotyczy stojącego na prawej flance.
§ 38. Prowadzący polowanie może
zarządzić oddanie pierwszego strzału do
określonego gatunku zwierzyny lub zdecydować w danym pędzeniu o
wyłączności strzału do określonego gatunku zwierzyny.
§ 39. Myśliwy może, za zgodą
prowadzącego polowanie, zabrać ze sobą na
stanowisko psa. W takim przypadku:
1) pies powinien być trzymany na
otoku;
2) myśliwy może używać psa do
dochodzenia postrzałka tylko po zakończeniu pędzenia i za zgodą
prowadzącego polowanie.
§ 40. 1. Obowiązek dochodzenia
i dostrzelenia postrzałka spoczywa na
myśliwym, który go postrzelił.
2. Prowadzący polowanie obowiązany jest dopilnować spełnienia
obowiązku, o którym mowa w ust. 1.
3. Prowadzący polowanie, na prośbę myśliwego, powinien udzielić mu
pomocy podczas dochodzenia postrzałka zwierzyny grubej.
4. Myśliwy dochodzący postrzałka nie może wymagać przerwania polowania.
5. Myśliwy powracający z poszukiwania postrzałka jest obowiązany
zatrzymać się w bezpiecznym miejscu; może włączyć się do polowania po
zakończeniu pędzenia i zgłoszeniu powrotu prowadzącemu polowanie.
§ 41. 1. Myśliwy, który spóźnił
się na polowanie, może wziąć w nim
udział, za zgodą prowadzącego polowanie, nie wcześniej niż po
zakończeniu rozpoczętego pędzenia; nie może żądać powtórzenia losowania
stanowisk i zajmuje stanowisko według wskazań prowadzącego polowanie.
2. Uczestnik polowania, który zamierza opuścić polowanie przed jego
zakończeniem, może to zrobić w przerwie między pędzeniami i po
powiadomieniu prowadzącego polowanie.
3. Do obowiązków prowadzącego polowanie należy poinformowanie
wszystkich uczestników o dołączeniu lub wycofaniu się uczestnika
polowania.
§ 42. 1. Polowanie zbiorowe
uważa się za zakończone z chwilą ogłoszenia
jego zakończenia przez prowadzącego polowanie.
2. Prowadzący polowanie zbiorowe, w terminie do siedmiu dni od
zakończenia polowania, sporządza protokół zawierający:
1) numer lub numery obwodów
łowieckich;
2) datę odbycia polowania
zbiorowego;
3) wyszczególnienie gatunków
zwierzyny przewidzianej do odstrzału;
4) godzinę rozpoczęcia i
zakończenia polowania zbiorowego;
5) listę uczestników;
6) wyszczególnienie pozyskanej
zwierzyny;
7) sposób zagospodarowania
pozyskanej zwierzyny;
8) uwagi dotyczące przebiegu
polowania zbiorowego.
3. Prowadzący polowanie przekazuje protokół, o którym mowa w ust. 2,
dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego.
4. Dla tusz zwierzyny pozyskanej na polowaniu zbiorowym dzierżawca lub
zarządca obwodu łowieckiego wydaje świadectwo pochodzenia zwierzyny
będące drukiem ścisłego zarachowania.
5. Świadectwo pochodzenia zwierzyny wydaje się w dwóch egzemplarzach, z
czego jeden dostarcza się osobie prowadzącej punkt skupu wraz z tuszami
pozyskanej zwierzyny.
6. Świadectwo pochodzenia zwierzyny stanowi druk ścisłego zarachowania,
który zawiera:
1) pieczęć dzierżawcy lub zarządcy
obwodu łowieckiego;
2) miejsce i datę wystawienia;
3) numer dokumentu;
4) dane dotyczące zwierzyny
pozyskanej na polowaniu zbiorowym:
a) gatunek oraz płeć sztuki zwierzyny,
b) datę oraz godzinę pozyskania;
5) miejsce pozyskania:
a) numer obwodu łowieckiego,
b) nadleśnictwo,
c) województwo;
6) czytelny podpis za dzierżawcę
lub zarządcę obwodu łowieckiego.
Rozdział
6
Rozstrzyganie spornych strzałów
§ 43. 1. Jeżeli dwóch lub
więcej myśliwych strzelało do tej samej
sztuki zwierzyny, w wyniku czego zwierzyna padła, strzelający
uzgadniają między sobą, który z nich ją ustrzelił.
2. W przypadku braku porozumienia, któremu z nich należy przyznać
strzeloną śrutem zwierzynę drobną - prowadzący polowanie może
rozstrzygnąć spór, stosując następujące kryteria:
1) po kolejnych strzałach -
decydujący jest strzał, który unieruchomił zwierzynę;
2) po jednoczesnych strzałach -
decydujący jest strzał oddany z bliższej odległości, a w razie równych
odległości - strzał oddany w lewą stronę;
3) w razie dostrzelenia przez
innego myśliwego zranionego ptaka - należy on do myśliwego, który go
zranił.
§ 44. 1. Jeżeli zainteresowani
myśliwi nie mogą porozumieć się, któremu
z nich przyznać należy zwierzynę strzeloną kulą, każdy z nich wyznacza
spośród myśliwych uczestniczących w polowaniu po jednym arbitrze, a ci
z kolei wybierają superarbitra.
2. Zespół arbitrów wydaje decyzję, stosując następujące kryteria:
1) po 2 lub więcej kolejnych
celnych strzałach kulowych - decydujący jest pierwszy strzał
unieruchamiający zwierzynę lub uznany za śmiertelny;
2) po jednoczesnych strzałach -
decyduje strzał uznany za śmiertelny;
3) po jednoczesnych strzałach
uznanych za śmiertelne decyduje strzał dany z bliższej odległości, a w
razie równych odległości - strzał dany w lewą stronę.
§ 45. 1. Rozstrzygnięcie sporu
o strzeloną zwierzynę powinno nastąpić
zaraz po podniesieniu sztuki spornej i zgłoszeniu o tym prowadzącemu
polowanie.
2. Niezgłoszenie przez zainteresowanego myśliwego prowadzącemu
polowanie swych roszczeń do spornej zwierzyny zaraz po podniesieniu
sztuki spornej pozbawia go prawa do ubiegania się o jej przyznanie.
§ 46. Decyzje prowadzącego
polowanie albo zespołu arbitrów w sprawie
spornych strzałów są ostateczne i powinny być podane do wiadomości
wszystkim myśliwym biorącym udział w polowaniu.
Rozdział
7
Polowanie z ptakami łowczymi
§ 47. 1. Polowanie przy pomocy
ptaków łowczych może odbywać się
indywidualnie lub zbiorowo.
2. Przy wykonywaniu polowania z użyciem ptaków łowczych stosuje się
następujące metody:
1) łowy indywidualne - z ptakiem
łowczym z rękawicy, z ptakiem łowczym z wolnego lotu, lotu
towarzyszącego, z czatu, z konia albo z podjazdu;
2) łowy zbiorowe - z ruchomą linią
sokolników.
3. Podczas łowów zbiorowych, w trakcie wykonywania pracy przez jednego
ptaka łowczego, wszystkie pozostałe współuczestniczące w łowach ptaki
powinny znajdować się na rękawicach sokolników i w tym czasie nie mogą
być użyte do łowów.
Rozdział 8
Pokot
§ 48. 1. Pokot to tradycyjny
sposób ułożenia pozyskanej zwierzyny przed
zakończeniem polowania zbiorowego.
2. Przy strzelonej zwierzynie, leżącej w określonym porządku według
łowieckiej hierarchii i tradycji, zbierają się i ustawiają myśliwi oraz
naganka.
§ 49. 1. Prowadzący polowanie
podaje wyniki polowania, ogłasza króla
polowania i wicekrólów oraz dokonuje dekoracji.
2. Pokot powinien być, w miarę możliwości, uświetniony tradycyjnymi
sygnałami myśliwskimi.
Rozdział 9
Znakowanie
§ 50. 1. Znakowanie odbywa się
za pomocą znaku podlegającego ścisłemu
zarachowaniu.
2. Znak składa się z dwóch części, z których jedna jest zakładana na
nacięcie wykonane pomiędzy kością skokową a ścięgnem Achillesa,
natomiast druga jest dołączana do narogów pozyskanej zwierzyny.
3. Konstrukcja znaku powinna uniemożliwić jego ponowne użycie.
4. Wzór oraz opis znaku stanowią załącznik nr 3 do rozporządzenia.
§ 51. 1. Osoba prowadząca punkt
skupu odmawia przyjęcia tuszy
zwierzyny, jeżeli wraz z tuszą nie zostało okazane upoważnienie lub
dostarczone świadectwo pochodzenia zwierzyny.
2. Dostarczający otrzymuje od osoby prowadzącej skup dokument
stwierdzający przyjęcie tuszy do punktu skupu, który stanowi druk
ścisłego zarachowania.
3. Dokument stwierdzający przyjęcie tuszy do punktu skupu zawiera:
1) pieczęć przedsiębiorcy
prowadzącego punkt skupu;
2) określenie miejscowości punktu
skupu;
3) numer dokumentu;
4) określenie dzierżawcy lub
zarządcy obwodu łowieckiego;
5) imię i nazwisko myśliwego lub
osoby dostarczającej tuszę;
6) adres myśliwego lub osoby
dostarczającej tuszę;
7) datę, godzinę i miejsce
pozyskania zwierzyny;
8) określenie gatunku pozyskanej
zwierzyny oraz numer tuszy w upoważnieniu lub w świadectwie pochodzenia
zwierzyny;
9) numer znaku, o którym mowa w §
50 ust. 1;
10) numer obwodu łowieckiego;
11) województwo;
12) określenie klasy jakości tuszy;
13) wagę tuszy wyrażoną w kg;
14) cenę jednostkową za kg tuszy;
15) wartość tuszy;
16) numer upoważnienia lub
świadectwa pochodzenia zwierzyny;
17) (27)oświadczenie
myśliwego lub
osoby dostarczającej tuszę o braku zastrzeżeń wagowych i jakościowych
oraz o dołączeniu oświadczenia o przeprowadzeniu oględzin tuszy
odstrzelonego zwierzęcia, którego wzór został określony w przepisach
wydanych na podstawie art. 18 ust. 7 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o
produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2006 r. Nr 17, poz. 127, z
późn. zm.), jeżeli takie oświadczenie zostało do tuszy dołączone;
18) datę i godzinę przyjęcia tuszy
potwierdzoną podpisem przyjmującego;
19) podpis myśliwego lub osoby
dostarczającej tuszę.
Rozdział 10
Przepis końcowy
§ 52. Rozporządzenie wchodzi w
życie po upływie 14 dni od dnia
ogłoszenia 3).
_________
1) Minister Środowiska kieruje działem administracji
rządowej - środowisko, na podstawie §
1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie
szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska (Dz. U. Nr 134,
poz. 1438).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy
zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 113, poz. 984 oraz z 2004 r. Nr
92, poz. 880, Nr 172, poz. 1802 i Nr 173, poz. 1808.
3) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone
rozporządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i
Leśnictwa z dnia 4 kwietnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad i
warunków wykonywania polowania oraz obowiązku znakowania (Dz. U. Nr 35,
poz. 215, z 1999 r. Nr 3, poz. 19 oraz z 2002 r. Nr 13, poz. 127),
które utraciło moc na podstawie art. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r.
o zmianie ustawy - Prawo łowieckie (Dz. U. Nr 172, poz. 1802).
Przypisy:
1) § 2 pkt 5a dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 15 listopada
2011 r. (Dz.U.2011.257.1548) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem
14 grudnia 2011 r.
2) § 2 pkt 6 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 22
września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie
z dniem 21 października 2010 r.
3) § 2 pkt 10a dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 22
września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie
z dniem 21 października 2010 r.
4) § 2 pkt 13 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia z dnia
22 września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin.
rozporządzenie z dniem 21 października 2010 r.
5) § 2 pkt 14a dodany przez § 1 pkt 1 lit. d) rozporządzenia z dnia 22
września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie
z dniem 21 października 2010 r.
6) § 2 pkt 14b dodany przez § 1 pkt 1 lit. d) rozporządzenia z dnia 22
września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie
z dniem 21 października 2010 r.
7) § 2 pkt 14c dodany przez § 1 pkt 1 lit. d) rozporządzenia z dnia 22
września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie
z dniem 21 października 2010 r.
8) § 2 pkt 14d dodany przez § 1 pkt 1 lit. d) rozporządzenia z dnia 22
września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie
z dniem 21 października 2010 r.
9) § 2 pkt 15a dodany przez § 1 pkt 1 lit. e) rozporządzenia z dnia 22
września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie
z dniem 21 października 2010 r.
10) § 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 15 listopada
2011 r. (Dz.U.2011.257.1548) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem
14 grudnia 2011 r.
11) § 4 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 22 września
2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem
21 października 2010 r.
12) § 5 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia z dnia
22 września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin.
rozporządzenie z dniem 21 października 2010 r.
13) § 5 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia z dnia
22 września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin.
rozporządzenie z dniem 21 października 2010 r.
14) § 6 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 22 września
2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem
21 października 2010 r.
15) § 7 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 22
września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie
z dniem 21 października 2010 r.
16) § 10 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 22
września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie
z dniem 21 października 2010 r.
17) § 17 pkt 7 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 22
września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie
z dniem 21 października 2010 r.
18) § 17 pkt 8 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 22
września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie
z dniem 21 października 2010 r.
19) § 21 zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 22 września
2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem
21 października 2010 r.
20) § 21a dodany przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 22 września
2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem
21 października 2010 r.
21) § 22 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 22
września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie
z dniem 21 października 2010 r.
22) § 23 zmieniony przez § 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 22 września
2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem
21 października 2010 r.
23) § 25 zmieniony przez § 1 pkt 13 rozporządzenia z dnia 22 września
2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem
21 października 2010 r.
24) § 28 zmieniony przez § 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 22 września
2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem
21 października 2010 r.
25) § 32 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 15 rozporządzenia z dnia
22 września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin.
rozporządzenie z dniem 21 października 2010 r.
26) § 33 pkt 7 dodany przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 22
września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie
z dniem 21 października 2010 r.
27) § 51 ust. 3 pkt 17:
- zmieniony przez § 1 pkt 17 rozporządzenia z dnia 22 września 2010 r.
(Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21
października 2010 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 15 listopada 2011 r.
(Dz.U.2011.257.1548) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14
grudnia 2011 r.
28) Załącznik nr 1 zmieniony przez § 1 pkt 18 rozporządzenia z dnia 22
września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie
z dniem 21 października 2010 r.
29) Załącznik nr 2 zmieniony przez § 1 pkt 19 rozporządzenia z dnia 22
września 2010 r. (Dz.U.2010.186.1250) zmieniającego nin. rozporządzenie
z dniem 21 października 2010 r.
|